تغییر دبیرکل ، پیام به جامعه

دستور كار اول بررسی صورت های مالی سال گذشته است. سهامداران ضمن تایید یا رد این ترازنامه شركت تصمیم می گیرند چه سهمی از سود سال گذشته بین سهامداران تقسیم شده و چه میزانی صرف سرمایه گذاری مجدد در بنگاه شود. دیگر اقدام مهم سهامداران اتخاذ تصمیم درخصوص ابقا یا تغییر اعضای هیات مدیره و به تبع آن مدیرعامل است. آنان با توجه به عملكرد یك ساله تیم مدیریتی در صورت سوددهی قابل انتظار و رشد و رونق شركت ، مدیریت را حفظ و در صورت ضعف مدیریت و زیان دهی شركت افراد جدیدی را برای اداره دارایی های خود برمی گزینند. احزاب هم شركت های سیاسی هستند. استراتژی تولید آنها ایده و برنامه حكومت داری است كه در قالب كالایی به نام لیست و نامزدهای انتخاباتی به جامعه عرضه می شوند. نقش مكانیسم قیمت در اقتصاد را رای در سیاست ایفا می كند. آرای مردم در اقتصاد پولی است كه آنها بابت كالاها می پردازند. اگر شورای مركزی احزاب بتوانند فرآیند تولید را به خوبی مدیریت كرده و برنامه و شعارهایی منطبق با نیازهای كشور خلق كنند و آن را در قالب نامزدهای مناسب به جامعه ارائه كنند از سوی كنگره یعنی همان مجمع عمومی سهامداران حزب ابقا و در غیر این صورت عزل می شوند. انتخابات نهم ریاست جمهوری مشحون از شكست احزاب و گروه ها بود. از شورای هماهنگی نیروهای انقلاب تا حزب كارگزاران و از نهضت آزادی تا حزب مشاركت.با استناد به سخنان هفته گذشته سعید حجاریان عضو بلندپایه جبهه مشاركت ظاهراً این حزب نخستین جریانی است كه قصد دارد با برگزاری كنگره دست به تغییراتی در سطح دبیركل بزند. به نظر می رسد ۳ شاخصه عمده در شرایط فعلی می تواند به تحول در وضعیت داخلی و اجتماعی اصلاح طلبان بیانجامد:
۱- اعتدال: متهورانه ترین شعارهای یك حزب در چارچوب نظام طی سال های اخیر از سوی اصلاح طلبان در موسم انتخابات خرداد ۸۴ ابراز شد. انتخاب چهره ای كه مشی اعتدالی و نداشتن سابقه درگیری با سطوح فوقانی قدرت را در كارنامه خود داشته باشد بهترین انتخاب برای شرایط امروز است. چرا كه تركیب انتخابات گذشته اثبات كرد برخی از شعارهای سیاسی محوری این جریان در حال حاضر از فهرست اولویت های جامعه خارج شده و نیاز به یافتن گویشی ملایم تر و رویكردی معتدل تر برای مواجهه با جامعه و حاكمان احساس می شود. شرایط عمومی هم اقتضا می كند دبیركلی با چهره، مواضع و حتی عبارات نو انتخاب شود تا پیامی مبنی بر آغاز دوران نو را به جامعه منتقل كند. چنان كه نامزدهای شكست خورده در اغلب دموكراسی ها دیگر در رقابت شركت نمی كنند. اصلاح طلبان این پتانسیل را دارند تا از چهره های تخصصی تر خود كه نقش موثری در پیشبرد فعالیت های حزب داشته اما كمتر در بزنگاه ها و منازعات «هزینه» شده اند به عنوان دبیركل استفاده كنند. سیاستمردانی كه در كنار دولت خاتمی سرگرم اجرا بوده و حالا مجال كافی را برای سیاست ورزی تمام وقت به دست می آورند.
۲- اقتصاد: همان طور كه در سخنان روز پنجشنبه دبیركل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم تاكید شد دو گرایش «عدالت اقتصادی» و «رونق و توسعه اقتصادی» در انتخابات نهم از سوی اقشار فرودست و شهرنشینان طبقه متوسط تصریح شدند. شاید شكاف طبقاتی و عدم توازن توسعه سرزمینی و شاید رسیدن زیرساخت های رفاهی به حد قابل قبول اقتصاد را در معنای عام به دستور كار نخست جامعه ایرانی بدل ساخته است. از همین رو جبهه مشاركت و مجاهدین انقلاب از پیش از انتخابات تلاش های جدیدی را برای ساماندهی مواضع اقتصادی و تدوین نسخی روزآمد برای بحران های اقتصادی كشور آغاز كرده اند. چه حضور چند ساله چهره های اصلاح طلبان پیشرو در سازمان مدیریت و وزارت اقتصاد نیز به تولید بینش جدید و واقع بینی اقتصادی این گروه ها كمك كرده است. گفتمان آزادسازی اقتصادی، سرمایه گذاری و توسعه دموكراتیك معنی دارترین ادبیات منتقد در برابر دولت آتی خواهد بود. دولتی كه توزیع مجدد، عدالت طبقاتی و شكستن قله های ثروت را در دستور كار خود قرار داده است. دفاع از سرمایه گذاری، انباشت ثروت خصوصی و ورود سرمایه و فناوری خارجی ادبیات منطق با رویكردهای سال های اخیر مشاركت و قشر هدف آن یعنی شهروندان طبقه متوسط خواهد بود. در این حوزه نیز اصلاح طلبان از گزینه هایی مطلوب بهره می برند كه همپوشانی زیادی را هم با صفت اعتدال خواهند داشت. لحاظ كردن این شاخصه در معیارهای تعیین دبیركلی آینده پیام توجه به مطالبات اقتصادی را به جامعه منتقل خواهد كرد.
۳- عمل: فراغت اعضای احزاب از سمت های دولتی و لزوم ترمیم آرایی كه از زمستان سال ۸۱ از این جبهه رویگردان شده اند نیاز فعالیت گسترده تشكیلاتی در فرصت بیست ماهه باقی مانده تا انتخابات شورا ها را جدی تر می سازد. احزاب در فصول دوری از قدرت بیشتر به خود می پردازند و كار سازمانی جدی تری را در دستور كار قرار می دهند. احزاب اصلاح طلب هم از این قاعده مستثنی نبوده و به زودی در دو حوزه تئوری و برنامه سیاسی و تشكیلات حزبی تعمیق یافته و فعالیت های گسترده تری را آغاز خواهند كرد. برای نیل به این منظور تعیین دبیركلی با وجه غلیظ تر عملگرایی و مدیری با توان سازمان دهی ضروری به نظر می رسد. فردی باتوان و سابقه اجرایی كه شاخه های استانی را فعال و شبكه های تشكیلاتی را فعال كند. مدیرانی اصلاح طلب كه در دولت خاتمی در شئون بالای مدیریتی آزموده و آبدیده شده اند گزینه مناسب برای احراز این پست به شمار می روند. به هر رو ناظران سیاسی طی هفته های اخیر تحولات بزرگترین حزب اصلاح طلبان را زیر نظر خواهند گرفت تا پیام تغییر و نوسازی برای ورود دوباره این حزب به ساخت قدرت را دریافت كنند. اعتدال، عمل و اقتصاد سه ضلع این پیام خواهند بود.

امیرحسین مهدوی

منبع : روزنامه شرق