حلقه مفقود ورزش ایران

در حقیقت با این كار صورت مسأله را به كلی پاك می كنیم غافل از این كه مشكل اصلی ورزش این مملكت زیرساخت های آن است.
یكی از اصول اولیه و زیرساختی ورزش هر كشور، استعدادیابی است. حتی اگر كشوری به پیشرفته ترین امكانات سخت افزاری و نرم افزاری در ورزش مجهز باشد اما استعدادیابی در آن صورت نگیرد، خروجی های ورزش آن كشور،مطلوب نخواهد بود.
به همین دلیل است كه در كشورهای توسعه یافته اهمیت ویژه ای برای مربیان استعدادیاب (Scout) قائل هستند. وظیفه این مربیان سفر به دورترین نقاط كشور و شناسایی نوجوانان مستعد است كه در كوچه ها، پارك ها و زمین های خاكی مشغول ورزش كردن هستند.هنگامی كه این استعدادهای ناب شناسایی شدند در آكادمی های ورزش و یا باشگاه ها به صورت علمی، فنون رشته ورزشی مورد علاقه خود را می آموزند و از سن ۱۶ سالگی به بعد، تیم های ملی رشته های مختلف ورزشی آن كشور قادر است در رده های سنی گوناگون از وجود آنها استفاده كند و در واقع هزینه ای كه دستگاه ورزش كشور برای پرورش و هدایت آنها متقبل شده بود در قالب كسب مدال در میادین بین المللی به صندوق ذخیره سازمان ورزش بازمی گردد.
متأسفانه حلقه اول موفقیت در ورزش كه همان استعدادیابی می باشد در ورزش ایران مفقود شده است. به عبارتی دیگر ما زمانی به قابلیت های بالای ورزشكاران پی می بریم كه آنها درحدود ۲۵ سال از عمر خود را سپری كرده اند و ورزش كشور سرمایه های با ارزشی را (كه همان بهترین سالهای جوانی یك ورزشكار مستعد است) از دست می دهد.
رضا عنایتی یكی از ورزشكارانی است كه به دلیل وجود همین ضعف اساسی در ساختار ورزش ایران بسیار دیر شناخته شد و در حقیقت فوتبال ایران با چند سال تأخیر صاحب یك مهاجم هوشیار و فرصت طلب گردید. به طور حتم در فوتبال ایران صدها و شاید هزاران بازیكن مانند رضا عنایتی وجود دارند كه از چشم مربیان باشگاهها پنهان هستند. اگر فرض كنیم كه هر یك از این استعدادهای ناب با ۵ سال تأخیر شناسایی شوند آنگاه حاصل ضرب این ۵ سال تأخیر در تعداد بازیكنان، عدد سرسام آوری خواهد شد كه به اندازه این عدد، از سرعت پیشرفت فوتبال كشور كاسته می شود. به هر حال رضا عنایتی یكی از معدود مهاجمان كامل فوتبال ایران است كه در لیگ داخلی پرورش یافت، در حالی كه بسیاری از مهاجمان دیگر فوتبال ایران؛ با حضور تیم های خارجی و آشنایی با فوتبال روز جهان در پست تخصصی خود تبحر یافتند.
مهمترین ویژگی رضا عنایتی تداوم وی در گلزنی و كم نوسان بودن عملكرد اوست. هم اكنون چهار سال است كه عنایتی با پیراهن ابومسلم و استقلال همواره در رده های بالای جدول گلزنان لیگ قرار دارد و تقریباً این روند ثابت را حفظ كرده است.
عنایتی هم اكنون بسیار پخته تر نسبت به گذشته عمل می كند و مانند چند ماه قبل دیگر به نیمكت و سكونشینی خود در تیم ملی اعتراض نمی كند. او نیك می داند كه در شرایط پرترافیك خط حمله تیم ملی، باید در انتظار یك فرصت طلایی باشد تا خود را به تركیب اصلی تحمیل كند.
شاید عنایتی بازیكن بداقبالی باشد كه دوران اوج آمادگی اش مصادف با حضور بازیكنان سرشناسی چون علی دایی و وحید هاشمیان در خط حمله تیم ملی شده است. شاید هم اگر چنین ترافیكی در خط حمله تیم ملی وجود نداشت، عنایتی تا این حد با انگیزه به تمرین و مسابقه نمی پرداخت.
بدون تردید عنایتی با پشتوانه ای كه در لیگ دارد (قرار گرفتن درصدر جدول گلزنان) دیر یا زود به تركیب اصلی تیم ملی راه خواهد یافت.