آبله مرغان

آبله مرغان نوعی بیماری است که سراسر بدن را به صورت دانه های تاولی و خارش دار می پوشاند . این بیماری همانند سرماخوردگی به سرعت منتشر شده و سایر کودکان را مبتلا می کند . به طور متوسط ، نوددرصد کودکان در آمریکا پیش از رسیدن به پانزده سالگی دچار این بیماری می شوند . بیشتر موارد این بیماری ، در سنین پنج تا ده سالگی روی می دهد و شیوع آن در فصل های زمستان و بهار بیشتر است . شدت واگیرداری آبله مرغان ، خطرناک نیست . بروز این بیماری در کودکان نیز خطری ندارد . اما افراد بالغ و نوزادانی که مادر آنها سابقه ابتلا به آبله مرغان نداشته اند ، در معرض خطر قرار دارند .
علت بیماری
عامل بیماری آبله مرغان ، ویروسی از خانواده هرپس ها به نام واریسلا زوستر ( وی - زد ) است . پس از این که کودک بهبود یافت ، این ویروس به صورت غیرفعال برای تمام عمر در اعصاب مجاور نخاع او باقی می ماند و او را برای همیشه نسبت به آبله مرغان مصون می سازد ، هر چند موارد استثنا نیز وجود دارد . ضعیف شدن سیستم ایمنی افراد مسن ( بالاتر از پنجاه سال ) می تواند ویروس موجود در بدن آنها را دوباره فعال کند و موجب زونا شود .
ویروس چگونه منتشر می شود
این بیماری به سادگی از طریق تماس با افراد ناقل و بیمار منتشر می شود . به طور معمول ویروس این بیماری در تاول ها ، حلق و بینی کودک بیمار وجود دارد و هوای اتاق را از طریق ترشحات ،‌آلوده می کند . انتقال بیماری بلافاصله پس از تنفس هوای آلوده و یا لمس کردن تاول یا لباس آلوده به ترشحات ، صورت می گیرد . کودک در اثر تماس با فردی که زونا دارد نیز به آبله مرغان مبتلا می شود .دور کردن کودک بیمار از سایر اعضای خانواده نمی تواند از انتشار بیماری جلوگیری کند ، زیرا ویروس بیماری از طریق ذرات معلق در هوا منتشر می شود . نگهداری کودک در یک اتاق مجزا نیز ، خطر آلوده شده سایر اعضای خانواده را کاهش نمی دهد ، زیرا ویروس معلق در هوا از شکاف های در هم عبور کرده و محیط خانه را آلوده می سازد . احتمال آلوده شدن سایر اعضای خانواده ، حتی در صورتی که کودک بیمار در اتاقی دیگر باشد ، نود درصد خواهد بود . آبله مرغان از دو روز پیش از پیدایش دانه های تاولی تا پنج روز پس از آن سرایت می کند ، بنابراین دوره انتشار بیماری توسط کودک آلوده ، هفت روز است .
نشانه های بیماری
از زمان آلوده شدن به ویروس آبله مرغان تا زمان پیدایش نشانه های بیماری ، فاصله ای وجود دارد که آن را دوره کمون می نامند . دو تا سه هفته پس از تماس با ویروس ،‌ابتدا علائمی چون تب خفیف و بی اشتهایی آشکار می شود و سپس دانه هایی در بدن پدید می آید که پس از چند ساعت به تاول تبدیل می شوند . این مرحله با خارشی شدید همراه است . تاول ها در عرض سه یا چهار روز افزایش یافته و تاول های قدیمی ترکیده و خشک می شوند . میزان تاول ها درکودکان از ده ها تا صدها عدد متفاوت است .تاول ها صرف نظر از تعدادی که دارند ،‌ در کودک ناراحتی به وجود می آورند و آرامش او را بر هم می زنند . برای تخفیف خارش ها با پزشک تماس بگیرید تا داروی آنتی هیستامین و یا پمادهای آرام بخش تجویز کند . بیشتر والدین از باقی ماندن دائمی اثر تاول ها نگران هستند ، در حالی که اثر آنها طی چند هفته از بین خواهد رفت . برخی کودکان علاوه بر تاول دچار تب شدید ( بیش از ۳۹ درجه ) نیز می شوند . به خاطر داشته باشید برای تخفیف تب ، از آسپرین استفاده نکنید ، زیرا مصرف آسپرین در کودکانی که به آبله مرغان و آنفلوآنزا مبتلا هستند ، سندرم ری ایجاد می کند . این سندرم کشنده است و بر کبد و مغز اثر می گذارد . نشانه های سندرم ، استفراغ های پی در پی هر چند ساعت یک بار ، اغما و ایست قلبی است . برای پرهیز از این سندرم و همچنین تسکین تب ، بهتر است از استامینوفن استفاده کنید . در هر حال ، تب کودک در مدتی کوتاه قطع خواهد شد .
بیماری های ثانویه
زمانی که کودک آبله مرغان می گیرد ، امکان مبتلا شدن او به بیماری های ثانویه نیز وجود دارد . رایج ترین بیماری ثانویه ، عفونت پوست است که در اثر خاراندن آن ایجاد می شود . چنانچه عفونت پوست عمیق باشد ، اثر زخم برای همیشه باقی خواهد ماند .
بهترین اقدامات پیشگیری کننده عبارتند از :
۱ - تسکین دادن خارش با استفاده از پمادی که پزشک تجویز کرده است ؛
۲ - کوتاه کردن ناخن های کودک ؛
۳ - تمیز نگه داشتن پوست و ناخن های کودک
به خاطر داشته باشید که پوست در حالت عادی دچار عفونت نمی شود و اثر آبله مرغان به زودی از بین می رود .
احتمال پدید آمدن بیماری های ثانویه خونی و عصبی بسیار ضعیف است . اگر دو یا سه روز پس از آغاز بیماری ، علائمی چون خواب آلودگی و استفراغ های پی در پی را مشاهده کردید ، هر چه زودتر به پزشک اطلاع دهید .
ابتلای زودرس به آبله مرغان
نوزادانی که مادرشان نسبت به آبله مرغان مصونیت دارند ، تا چند ماه پس از تولد به این بیماری مبتلا نخواهند شد . در غیراینصورت اگر کودک در ده روز نخست تولد ، با ویروس این بیماری تماس داشته باشد ، دچار آبله مرغان می شود . شدت بیماری در این شرایط بسیار وخیم و حتی کشنده است . چنانچه مادران پنج روز پیش از وضع حمل یا دو روز پس از آن به این بیماری مبتلا شوند ، نوزادان آنها نیز به نوع خفیف آن دچار خواهند شد .
آبله مرغان مادرزادی
چنانچه مادر بارداری در ماه های نخست ، آبله مرغان بگیرد ، این بیماری از طریق جفت به کودک او نیز منتقل می شود . این نوع بیماری را آبله مرغان مادرزادی می گویند که در دو درصد مواقع نارسایی های کشنده ای ایجاد می کند . این نارسایی ها ، روی مغز ، چشم و اندام های حرکتی تأثیر می گذارند . اگر مادران باردار ،‌ در ماه های نخست آبستنی آبله مرغان بگیرند ،‌ باید در مورد مصونیت داشتن خود مطمئن شوند . چنانچه پیش از این آبله مرغان گرفته باشند ، به طور قطع ایمن خواهند بود ، اما اگر شک دارند ، بهتر است آزمایش خون بدهند تا از حضور پادتن های ضد آبله مرغان در بدن خود اطمینان یابند . در صورتی که پادتن در بدن آنها موجود باشد ، نوزاد آنها سالم می ماند .
توجه : اگر خانمی در نیمه اول بارداری خود آبله مرغان بگیرد و مقاومتی در برابر آن نداشته باشد ، می تواند با تزریق پادتن ضد آبله مرغان ، خود را درمان کند . چنانچه مادری پنج روز پیش از به دنیا آوردن کودک یا دو روز پس از آن ، آبله مرغان بگیرد ، باید به نوزاد او حداکثر تا چهار روز پس از تولد ، پادتن ضد بیماری تزریق شود . اگر کودکان نارس در چند هفته اول پس از تولد ، دچار بیماری شوند ، باید حداکثر تا چهار روز پس از ابتلا به آن ، از طریق پادتن ضد بیماری ، درمان شوند .

منبع : واحد مرکزی خبر