راهبندان زرنگ

در بعضی از مواقع این ماشین های شخصی و تك سرنشین نیستند كه باعث راهبندان می شوند . شاید این یكی از صدها علت باشد. ممكن است فكركنیم كه همان خودروهای عمومی بیشتر از همه باعث راهبندان می شوند مانند اتوبوس ها و تاكسی های گردشی. تاكسی ها در برخی موارد باعث و بانی راهبندان تهران هستند تا تسهیل در رفت و آمد و باید پرسید چرا؟
اولا به دلیل اینكه جای مشخصی برای سوارشدن مسافر ندارند، دومین دلیل هم این است كه هر جا كه مسافر می گوید می ایستند و بدون توجه به رنگ چراغ و عرض كم خیابان، آنها را پیاده می كنند. دلیل سوم هم در رانندگان است كه با تصور به اینكه او حق دارد هر جا كه می خواهد بایستد، بدون توجه به بوق و چراغ ماشین های پشتی همان جا می ایستند. دلیل آخر هم بر سر چانه زدن روی پول خرد است كه مسافرهای بی توجه و حواس پرت كه مسیرشان یادشان می رود باعث ایستادن طولانی مدت ماشین ها می شوند.
واقعاً اگر تاكسی های گردشی و مسافركش ها توجهی هر چند كم به رنگ چراغ و عرض كم خیابان داشته باشند و در مكان هایی توقف كنند كه ماشین های پشت سر مجبور نباشند بوق بزنند و ناراحت شوند و حرف های نا زیبا نثار هم كنند، می دانید تا چه اندازه راهبندان های تهران كم خواهد شد.
در كشورهای اروپای غربی تاكسی های گردشی وجود ندارند كه در كنار خیابان بایستند و داد بزند انقلاب، آزادی، فردوسی و ... و ناگهان وسط خیابان ماشین را نگه دارند و حق ماشین های پشتی را تضییع كنند. این یك تجربه شخصی است. در كشورهای اروپای غربی تاكسی ها محل خاص خود را دارند و همچنین رانندگان تاكسی، فرهنگ رانندگی با آن وسیله نقلیه را به خوبی می دانند. اما در تهران ما این گونه نیست؛ هیچ كس به فرهنگ ترافیك، به گواهینامه خود و حتی آیین نامه توجه نمی كند. چون هر كسی به فكر خود، وقت خود و پول خود است.
واقعاً اگر تاكسی های گردشی و مسافركش ها نباشند و مردم خودروهای شخصی را بیرون نیاورند و اتوبوس ها زیاد شوند و مترو سریع تر راه اندازی شود و به جای تاكسی های گردشی، تاكسی هایی با مبدا خاص در تمام نقاط محله ها باشند، آیا فكر می كنید باز هم تهران همیشه رشته ای گره خورده داشته باشد؟
تهران هم شهر راهبندان است و هم شهر مردم عجول. مردمی كه عجله دارند، چون همه می خواهند زرنگ تر از همه آدم های شهر باشند كه در نتیجه ترافیك زرنگ تر از همه آنهاست.

سوسه خداوردیان

منبع : همشهری