پیامبر اکرم(ص)، تجسم زهد و پرهیزکاری و عطوفت

حضرت محمد(ص) زاهدترین مردم در دنیا و مایلترین آنها به آخرت بود و به اینکه بنده خداست افتخار می کرد. او مانند دیگران بر روی حصیر زندگی می کرد و مانند دیگران لباس می پوشید. او بسیار متواضع و زاهد بود و زهد و پرهیزکاری او زبانزد خاص و عام بوده است.
پیامبر اکرم(ص) عابدترین مردم و از نظر اخلاقی کریم ترین و شاکرترین مردم به درگاه خداوند متعال بوده است. او نه تنها حق بنده نسبت به خداوند را می دانست بلکه در اجرای احکام و فرامین الهی از هیچ کوششی فروگذاری نمی کرد و ادب و احترام را نه تنها در حق با بندگان خدا بلکه در حق خدا نیز ادا می کرد.
حضرت محمد(ص) در امور خود سعی داشت تا آنچه را که بر او واجب و ضروری است ادا کند، از این رو به درجه عالی علم و فضیلت و اخلاق برجسته رسید و با نمازهای شب و نافله هایی که می خواند به تقرب خدا دست یافت.
حضرت محمد (ص) در سخنان خود آورده است که هر کسی حق خداوند بلند مرتبه را ادا کند، سجده کند، تسبیح و ثنا گوید، خداوند او را خواهد بخشید. او بهترین عمل را تمسک به اخلاق قرآنی، اجرای فرامین الهی و انجام آنچه که خداوند دوست دارد، می دانست.
در بخشی از سخنان نبی اکرم(ص) آمده است " مثل کسی که خدا را یاد می کند و کسی که خدا را یاد نمی کند مثل زنده و مرده است" و در جای دیگر می فرماید" عملی که انسانی را از عذاب خداوند نجات می دهد، یاد خداوند بلند مرتبه است".
خاتم الانبیاء کسی بود که در دوران زندگی خود بیشترین امتحان و بزرگترین آزارها را دید، با این وجود برای ابلاغ رسالت و فرمان جهاد همه مردم را جمع می کرد.
مجالسی که حضرت محمد(ص) برپا می کرد در کمال تواضع و فروتنی بود وحضرت مانند دیگران در این مجالس بر روی زمین بر حصیری می نشست و مجالس وعظ و دعوت خود را برگزار می کرد.
در این گزارش به سوره انبیاء آیه ۱۰۷ اشاره شده است که خداوند می فرماید "ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستاده ایم" و یا هنگامی که پیامبر مشرکان را فراخواند به آنها گفت "من تنها برای رحمت مبعوث شده ام" .
تمامی آیات و روایتهایی که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده حاکی از آن است که آن حضرت در مورد مسئله رحمت آورده است که هر کس که به دیگران رحم کند خداوند به او رحم خواهد کرد، یعنی اگر کسی در زمین رحم کند خداوند در آسمان به او رحم می کند.
حضرت محمد (ص) از نظر اخلاق بهترین خلق را دارا بود و در همه حال با تمام مردم با عفو و مهربانی برخورد و آنها را مورد لطف قرار داده و می بخشید.
تواضع حضرت محمد (ص) تا اندازه ای بود که با همه مردم چه فقیر، چه غنی، چه بنده و چه آزاد با مهربانی و فروتنی برخورد و از کبر و غرور و نخوت دوری می گزید .
همانگونه که در روایتها از او منقول است، مانند بندگان می نشست و مانند بندگان غذا می خورد و در همه امور تواضع را رعایت می کرد. پیامبر در زمینه دوری از کبر اظهار داشت "کسی که در قلبش ذره ای کبر و نخوت باشد وارد بهشت نمی شود." از تواضع پیامبر بود که هر دعوتی را قبول می کرد و حتی نان جو را به عنوان هدیه ای در کمال تواضع و فروتنی می پذیرفت.
در گفتار پیامبر اکرم (ص) آمده است که بسیار زیبا و شیوا سخن می گفت نه چندان سریع که کسی نتواند آ نرا حفظ کند و نه چندان آهسته و منقطع که شنونده سخن او را درک نکند.
حضرت محمد (ص) در همه شرایط عدالت را رعایت می کرد آن را به منظور اجرای فرامین الهی حتی برای نزدیکان خود نیز به کار می بست و هیچ گاه به خاطر خویشاوندی عدالت را زیر پا نمی گذاشت.

پایگاه استاد حسین انصاریان
منبع: خبرگزاری مهر

منبع : عرفان