پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

آن سوی نیک و بد


آن سوی نیک و بد
در پدیده فوتبال ماندگاری خود را مدیون عوامل بسیاری است كه یكی از آنها قضاوت و داوری است. بخش مهمی از فوتبال كه اتفاقاً مساله سازترین قسمت فوتبال نیز می تواند باشد. داوری در فوتبال برخلاف دیگر رشته های ورزشی نیازمند شخصیت محكمی است كه سرنوشت یك ملت و گروه را رقم می زند.
هنگامی كه نوع قدیمی فوتبال در كلیسای اشبورن (دربی شایر) توسط انگلیسی ها ابداع شد، آنها به این فكر افتادند كه برای نظم بخشیدن به یك زمین بزرگ و ۲۲ بازیكن باید یك ناظم در وسط زمین قرار گیرد كه توانایی هدایت یك بازی را داشته باشد.
از آغاز پیدایش فوتبال تاكنون نحوه حركات بازیكنان، قضاوت داور و كمك داورها و قوانین اجرایی آن تا حدود زیادی دستخوش تغییرات شده و در نهایت امروز یك داور است كه بیش از هر مرجعی در یك زمین فوتبال مورد تایید قرار می گیرد.
حساسیت موجود در فوتبال و نوعی حس ناسیونالیستی افراطی در سطوح ملی و باشگاهی امر قضاوت را حساس تر كرده است. این حساسیت تا مرزهای تبانی های غیر رایج در فوتبال پیش رفته است. یك رشته ورزشی با اتفاقات غیرقابل پیش بینی و حركات بدیع را چگونه می توان بدون اشتباه قضاوت كرد. شخصیت، جسارت، عدالت و شجاعت یك داور تا چه اندازه می تواند در مقابل بسیاری از تهدیدات، محكم باقی بماند.
امروز، بحث قضاوت و داوری در فوتبال به یك موضوع حساس و پیچیده تبدیل شده است و تكنولوژی نیز به كمك داوران آمده است تا شاید گوشه های پنهان یك رویداد را نمایان كند. عده ای بر این عقیده اند كه داوران می توانند سرنوشت یك بازی را رقم بزنند، درحالی كه وظیفه داور نیست كه نتیجه را تغییر بدهد، آنها وظیفه دارند كه ضمن اجرای مقررات، فضایی منطقی و آرام در زمین ایجاد كنند. داوران باید شیوه های فوتبال را بشناسند، حریفان را در ارزیابی های فنی و توانایی های مختلف بررسی كرده باشند، اگر یك قاضی فوتبال را در حد معمول بازی كرده باشد راحت تر می تواند روح قانون را رعایت كند و مقررات را در حساس ترین لحظات اعمال نماید.
شناخت اجتماعی و سیاسی داور نیز باید در اندازه های محدود وجود داشته باشد تا موقعیت و فضای هر بازی را كاملا حس و درك كند. مطالعه، سواد و درك اجتماعی نیز مواردی است كه یك داور برجسته باید آنها را دارا باشد. مهم ترین بخش، شخصیت داور در اجتماع است و بحث آمادگی فیزیكی نیز در داوری انكارناپذیر است.
داوران در پایان هر بازی دو سوی نیك و بد دارند كه دوستداران تیم های پیروز آنها را می ستایند و دوستداران تیم بازنده آنها را آماج حرفهایی ناروا می كنند.
منبع : همشهری


همچنین مشاهده کنید