جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

مروری بر روزنامه های۱۴ تیر ماه ۱۳۸۴ تهران و اشاره مبهم کیهان به فراریان متقاضی انتشار روزنامه!!


مروری بر مطالب روزنامه های سه شنبه چهاردهم تیر ماه ۱۳۸۴ (پنجم ژوئیه ۲۰۰۵) تهران، چند انتقاد و یك كنایه منفی را به دست می دهد.
● یکی از این نوشته ها كه در صفحه اخبار کیهان چاپ شده بود از این قرار است:
«در واپسین روزهای مسئولیت دولت خاتمی مجوز انتشار ۷۱ نشریه صادر شد.
برخی از دریافت كنندگان مجوز نشریه، مشاغل غیرمطبوعاتی دارند و برخی دیگر سوابق ناموفقی در عرصه مطبوعات از خود به جا گذاشته اند.».
در این مطلب کیهان آمده بود: «كسانی كه در گذشته امتیاز نشریات را برای اجاره دادن به دیگران گرفته اند، این بار هم از وزارت ارشاد مجوز انتشار نشریه دریافت كرده اند كه توهین به جایگاه روزنامه نگاری كشور به حساب می آید. از این میان فردی كه سابقه منفی و ناموفقی در كار مطبوعات داشته و مجوز دو نشریه قبلی خود را اجاره داده است، در این مرحله دو مجوز دیگر نیز دریافت كرده و برای دریافت مجوز چند نشریه جدید در نوبت قرار گرفته است!.
کیهان نوشته بود: «همچنین اطلاع یافتیم افراد فراری مقیم خارج كشور كه صلاحیت آنها برای همكاری با مطبوعات رد شده است، در جلسه قبلی هیئت نظارت بر مطبوعات، تقاضاهای جدید خود را مطرح كرده اند، در حالی كه تقاضاهای قبلی آنان در هیئت نظارت رد شده بود. به نظر می رسد هیئت نظارت به عنوان مسئول قانونی واگذاری امتیازهای جدید بدون توجه به برخی سوءاستفاده ها، زمینه دریافت فله ای امتیاز نشریات را فراهم كرده و افراد غیرحرفه ای را برای انجام كارهای تجاری و سوء استفاده های سیاسی و فرهنگی صاحب امتیاز نشریات كشور می كند.» .
خواندن این «مطلب» ذهن را متوجه موضوع ها و پرسشهای متعدد می كند. یكی از این پرسشها این است كه چگونه می توان افرادی را فراری دانست حال آن كه در وطن انگشت نگاری كرده، عدم سوء پیشینه گرفته، پرسشنامه پر كرده، «گروه بررسی» به خانه آنان رفته و از همسایگان درباره ایشان به تحقیق پرداخته و .... بدون طی این مراحل كه پرونده متقاضی به هیات ارسال نمی شود. یك بار، دو بار و صد بار رد شدن تقاضا، دلیل آن نمی شود كه یك فرد از مطالبه «حق» خود دست بردارد و تقاضای رسیدگی مجدد و دادخواست نكند.
محكومان به اعدام هم می توانند از حكم صادره تقاضای تجدید نظر، فرجام و اعاده دادرسی كنند. اگر یك فراری مرتكب جرم شده باشد باید از پلیس بین الملل دستگیری اش تقاضا شود و در این صورت، پرونده فرد به دادگاه محل اقامت او ارسال و قاضی با توجه به دلایل دریافت شده، تصمیم به مسترد داشتن او می گیرد. اصل ۴۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی «سلب تابعیت» از یك ایرانی را اكیدا منع كرده و دولت نمی تواند تابعیت ایرانی را از او سلب كند و چون یك تبعه ایران «ایرانی» باقی خواهد ماند، پس حقوق شهروندی او نیز محفوظ است و این حقوق، انحصاری و تبعیض پذیر نیستند. به علاوه، یك ایرانی پروانه نشریه را برای انتشار آن می خواهد و در نتیجه باید در وطن زندگی كند تا نشریه بدهد. در حال فرار كه نمی شود روزنامه منتشر كرد و فروخت. برای انتشار روزنامه رایگان در حال فرار كه اینترنت وجود دارد و لزومی به سرمایه و پروانه هم ندارد و چون محل تنظیم مطالب آن نامعلوم و محل انتشارش همه جهان است؛ از نظر قضایی نیز قابل بسته شدن نیست زیرا قلمرو قاضی محدود به محل معینی است.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز


همچنین مشاهده کنید