صبر زرد

گیاهی است با ظاهر بوته ای انبوه، پایا، همیشه سبز، شاداب و پرطراوت. ارتفاع آن حدود ۶۰ سانتیمتر بوده و دارای ساقه چوبی كوتاه به ضخامت ۱۰-۵ سانتیمتر، برگ های نیزه ای شكل مستقیماً به محور ساقه متصل هستند. رنگ برگ ها سبز یا سبز مایل به خاكستری، تعداد برگ ها بین ۲۰- ۱۰ عدد با كناره های نازك و حامل خار های نوك تیز مخروطی راست و یا كمی خمیده به طول ۲ میلیمتر است. گل آذین گل ها خوشه ای و به رنگ زرد یا زرد مایل به سبز ابتدا عمود به محور مركز گل آذین قرار گرفته سپس از قاعده خوشه شروع به آویزان شدن می نمایند. میوه از نوع كپسول و به رنگ قهوه ای مدور تا تخم مرغی شكل است كه در اواخر فصل بهار تا اوایل فصل تابستان به رشد كامل می رسند. اندام دارویی این گیاه شیرابه آن است كه از برگ های بیرونی تهیه می گردد. صبر زرد حدود ۵ درصد آب دارد، عمده ترین تركیبات آن را مواد رزینی و مشتقات آنزاكبیونی تشكیل می دهند. مقدار رزین در صبر زرد های مختلف ۲۰- ۱۰ درصد است. عمده ترین اثر صبر زرد خاصیت مسهلی آن است كه به صورت خوراكی مصرف دارد و به صورت موضعی در جهت التیام زخم ها و سوختگی ها استفاده می گردد همچنین در فرآورده های آرایشی و بهداشتی بالاخص فرآورده های ضد آفتاب نیز مورد مصرف قرار می گیرد. در طب گذشته صبر زرد به عنوان مسهل و صفرابر مورد استفاده قرار می گرفته است. لازم به ذكر است كه صبر زرد مسهلی قوی بوده و مصرف طولانی مدت آن مانند سایر مسهل های محرك سبب اسهال آبكی شده و منجر به ضعف عضلانی و كاهش وزن بدن می گردد. صبر زرد در مقادیر مختلف اثرات درمانی متفاوتی را از خود نشان می دهد به طوری كه ۶۰-۲۰ میلی گرم آن مقوی و صفرابر، به مقدار ۱۰۰ میلی گرم ملین و در مقادیر ۲۰۰ میلی گرم مسهل است.

منبع : روزنامه شرق