یک رئیس جدید و همکاران جدید

معمولاً در یك پست جدید با یك رئیس جدید و همین طور همكاران جدید روبه رو می شویم. اما حتی اگر رئیس و همكاران ما همان افراد قبلی باشند باز هم رابطه ما با آنها رابطه ای جدید و متفاوت خواهد بود. این مسئله بیشتر در مورد شركتهای متوسط صدق می كند.
در چنین شرایطی باید به این مسئله بیندیشیم كه آیا باید نحوه همكاری خود را با آنان تغییر دهیم یا نه. اگر پاسخ مثبت است چگونه باید به همكاری خود با آنها در پست جدید ادامه دهیم.
● دستورالعمل هایی شفاف در پایان صدروز اول
كسی كه بتواند از سه ماهه اول به خوبی در جهت شناخت محیط جدید استفاده كند، در پایان این مدت خواهد توانست محیطی شفاف برای خود، همكاران و رئیسش فراهم آورد.
اكنون نوبت اتخاذ اولین تصمیم ها رسیده است. تصمیم هایی كه دیگران بتوانند آنها را دیده و حس كنند. اكنون می توان معیارها و انتظارات تازه را برای همگان تشریح كرد و از آنها خواست كه خود را با این معیارها همسو كنند.
● موفقیت هایی سریع و آشكار
به هنگام ابلاغ دستورالعمل ها، اهداف و معیارها و همین طور اتخاذ تصمیم های جدید، باید گوشه چشمی نیز به لزوم دست یابی به موفقیت های سریع و محسوس داشته باشیم. زیرا رئیس جدید باید محسوس باشد و البته این محسوس بودن بدین معنا نیست كه صرفاً به حرف زدن و بیان اهداف معیارهای جدید بسنده كند، بلكه باید به واسطه كسب اولین نتایج، حضور خود را به دیگران اعلام كند. هر قدر یك مدیر در این راه موفق تر باشد، بهتر می تواند اعتماد دیگران را جلب كرده و جایگاه خود را تثبیت نماید. زیرا كسب اولین موفقیت ها باعث می شود كه حركت در مسیر جدید با عزمی راسخ تر و نیرویی بیشتر انجام گیرد.
اگر پست جدید برای ما مناسب نبود چه كنیم؟
می توان چنین حالت نه چندان نادری را تصور كرد كه مدیری پس از طی صد روز اول به این نتیجه برسد كه اصلاً برای پست جدید مناسب نیست. شاید در پست جدید مسئولیت های او بسیار سنگین است و شاید هم او اصلاً مایل به انجام وظایف تازه نیست.
در چنین حالتی، فرد در شرایط بسیار دشواری قرار می گیرد.
- آیا باید با رنج و مرارت همه مشكلات را تحمل كرد؟ یا اینكه باید نزد رئیس رفت و با صداقت و صراحت تمام، همه چیز را به او گفت و از او خواست كه پست جدیدی به ما بدهد؟
در این گونه موارد توصیه می شود با صراحت تمام، همه چیز را بگویید و خواستار تغییر شغل شوید. البته این كار جسارت بسیاری می خواهد. در این گونه موارد شخصیت ما که در بوته آزمایش قرار می گیرد، با وجود تمام مشكلاتی كه این كار به همراه دارد. پیامدهای آن را به مراتب راحت تر می توان تحمل كرد تا اینكه بخواهیم بر پستی كه اصلاً مناسب آن نیستیم باقی بمانیم.
به هر حال باید به نكته توجه داشته باشیم كه مدیران ارشد و رؤسای دوایر پرسنلی معمولاً می دانند كه باید چنین تصمیم هایی را جدی بگیرند و به فردی كه چنین تصمیمی گرفته است، كمك كنند. بدون شك كسی كه با صراحت تمام به ناتوانی خود از انجام وظیفه ای خاص اعتراف می كند، مهره بسیار ارزشمندی است كه اگر در پست مناسب به كار گرفته شود، بسار مفید واقع می شود. در واقع چنین افرادی در مقایسه با كسانی كه تلاش می كنند بر همه چیز سرپوش بگذارند بسیار مسئولیت پذیر هستند.

منبع : سایت مدیران ایران