آخرین سامورائی

کارگردان: ادوارد زوئیک. فیلم‌نامه: جان لوگان، ادوارد زوئیک. بازیگران: تام کروز، تونی گلدوین، کن واتانابی، بیلی کانلی. مدت: ۱۴۴ دقیقه
فیلم خوش‌ساخت و سرگرم‌کننده‌ٔ آخرین سامورائی موفق شده در آن واحد خیلی چیزها از جمله یک فیلم اکشن، درامی تاریخ و یک وسترن باشد. برای تام کروز نیز نقش کاپیتان نیتان الگرن، از آن نقش‌هائی است که در طول عمر یک بازیگر فقط یک‌بار گیرش می‌آید؛ و حالا اگر چه در اینجا شاهد بهترین هنرنمائی کروز نیستیم ـ بهترین‌اش ماگنولیا بود ـ ولی این همه تلاش‌اش را باید با جایزه‌ای، چیزی قدردانی کرد!
کروز در هیبت یکی از قهرمانان جنگ داخلی آمریکا فرو رفته که حالا از ارج و قربت افتاده و نقشی که در کشتار زن و بچه‌های سرخپوست داشته، دچار عذاب وجدان‌اش کرده است. الگرن حالا یک اسلحه فروش سیار است و یک‌روز، یکی از فرمانده‌های سابق جنگی (گلدوین) و نمایندهٔ امپراتور ژاپن به سراغ‌اش می‌روند و به وی پیشنهاد می‌کنند سربازان ارتش سلطنتی را با طرز کار سلاح‌های جدید آشنا کنند تا بتوانند ارتش یاغی سامورائی‌ها را تار و مار نمایند. وقتی الگرن به ژاپن می‌رود بلافاصله کاستو موتو (واتانابی)، سلحشور سامورائی را پیدا می‌کند و با وی درگیر می‌شود. ولی سربازان امپراتور در چشم به‌هم زدنی قتل عام می‌شوند و الگرن توسط کاتسوموتو گروگان گرفته می‌شود. الگرن واهمه‌ای از مرگ ندارد و همین موضوع کاتسوموتو را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و بنابراین وی را با دنیای سامورائی‌ها آشنا می‌کند و بدین‌گونه است که الگرن به معنای واقعی شجاعت و افتخار دست می‌یابد.
آخرین سامورائی، حس و حال معمولی، صحنه‌های نبرد خیره‌کننده و فیلم‌برداری خارق‌العاده‌ای دارد؛ به‌علاوه همان‌طور که در نجات سرباز رایان شاهد بودیم، کاری کرده که بیننده بیش از هر فیلم دیگری مرگ شخصیت‌ها را از نزدیک حس کند. ادوارد زوئیک شاید ریسک زیادی نکرده باشد، ولی به هر کاری در فیلم‌اش دست زده، موفق شده است.

منبع : مجله دنیای تصویر