سرخک

بیماری سرخک یکی از بیماریهای ویروسی حاد و واگیردار می‌باشد.
● علائم:
یکی از اصلی ترین علائم سرخک تب است که حدود سه روز طول می کشد واین بیماری سه مرحله دارد سرفه، دوران آبریزش، دوران پیدایش دانه‌های سرخک ، در این دوران تب کودک شدید است و به ۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد. در این زمان در دهان کودک در مجاورت دندانهای آسیای پایین، دانه‌های سفید رنگ مانند دانه‌های نمک برروی زمینه قرمز رنگ ظاهر می‌شود که آنرا دانه‌های کوپلیک می‌نامند. این دانه‌ها معمولاً در خلال چند ساعت از بین می‌رود.
دوران پیدایش دانه‌های سرخک ، چند روز پس از شروع تب آغاز می شود . دانه‌ها از قسمت فوقانی و سر شروع می‌شود و سپس به تمام صورت منتشر می‌شود .موقعی که دانه‌های سرخک محو می‌شوند رنگ پوست در محل دانه‌ها قهوه‌ای رنگ می‌گردد و بعداً از بین خواهد رفت.ممکن است این دانه ها خارش داشته باشند.
جزییات بیماری از جمله طول مدت بیماری و واکسیناسیون و سرایت آن باید بررسی شود .برای تشخیص سرخک حداقل سه روز تب پشت سرهم همراه با یکی از سه مرحله ذکر شده دربالا می باشد .همچنین مشاهده دانه های سرخک نیز یکی دیگر از راههای تشخیص این بیماری است.
تشخیص آزمایشگاهی سرخک ، از طرق تزریق آنتی بادی یا تجزیه RNA ویروس سرخک از نمونه تنفس فرد صورت می گیرد . به علت مسری بودن این بیماری ،نباید با بیمارانی که مبتلا به سرخک هستند تماس مستقیم داشت.
چون این بیماری ویروسی است دارویی که دوران بیماری را کوتاه یا درمان کند وجود ندارد. بنابراین دوران بیماری سرخک باید طی شود و بیمار بهبود یابد.
عوارض سرخک نسبتاً حالت عمومی دارد که اسهال ، ذات الریه ، التهاب و ورم از عوارض این بیماری میباشد معمولاً عوارض بیماری گاه در بزرگسالان شدیدتر می شود.
● راه سرایت :
بیماری سرخک یک بیماری ویروسی مسری است. ویروس سرخک از طریق تنقس همراه ترشحات دهان و بینی خود تعداد زیادی ویروس به اطراف خود منتشر می‌نماید. این ویروس قادر است حتی تا چند ساعت در اتاق به صورت زنده و فعال باقی بماند. در نیم کره شمالی شیوع بیماری در زمستان آغاز می شود . در مناطق گرمسیری شیوع بیماری کمتر است. در دوران نخست تزریق واکسن, شیوع بیماری بین کودکان ۵- ۹ سال زیادتر است .در سن ۲۰سالگی ۹۹ درصد ویروس ، ظاهر می شود. با تزریق واکسن سرخک، ویروس و ابتلا به بیماری به نوجوانان منتقل می شود . در کشورهای جهان سوم عفونت سرخک در بین کودکان زیر ۲ سال شیوع می یابد.
مرگ ومیر از این بیماری در کشورهای توسعه یافته پایین است . تقریباً ۱ مورد در بین هزار نفری که گرفتار این بیماری می شوند منجربه مرگ می شود . معمولاً در کشورهای توسعه نیافته که سوء تغذیه دارند و رعایت بهداشت نمی کنند میزان مرگ ومیر از این بیماری به ۱۰ درصد می رسد ، در میان بیمارانی که سیستم ایمنی شان مشکل دارد میزان مرگ ومیر حدوداً به ۳۰ درصد می رسد.

منبع : مطالب ارسال شده