ما مدیون تمام کسانی هستیم که بی‌ریا ارزشمندی را به ما هدیه می‌کنند

واقعی بودن زمانی است که کسی تو را از صمیم قلب و به خاطر وجود خودت دوست داشته باشد. این معنا بسیار زیباست، زیرا ارزشش به اندازه زندگی است.
می‌دانید که معنای عزت نفس و حرمت به نفس تنها زمانی درون اشخاص روشن و دست یافتنی می‌شود که بتوانی در میان اطرافیان آن را بیابی. در واقع این حس را از هم نوعان خود، حال چه خانواده، دوست یا همکار باشد، فرق نمی‌کند، بیابی. در واقع این اطرافیان ما هستند که به ما با نگاهشان، با اهمیت دادن‌هایشان، با تایید‌ها و... ما را به داشتن احساسی لطیف در مورد خودمان سوق می‌دهند و ما نیز با کسانی که این احساس را درونمان بر می‌انگیزانند، نزدیکی بیشتری حس می‌کنیم.
بسیاری از ما با یک نگاه محبت‌آمیز (واقعی و عمیق، نه مصنوعی) شاید راهمان عوض شود و به خودمان اجازه ندهیم که وجود مبارکمان را که مورد عشق و محبت قرار گرفته در معرض آلودگی قرار دهیم.
شما هم تمرین کنید و به دیگران آن را هدیه دهید. بعد از مدتی می‌بینید که قبل از اینکه پیر و فرتوت شوید به قدری واقعی شدید که تمام خطوط روح و جسمتان را می‌توانید حتی لمس کنید. شاید در ابتدا اشتباه کنید، اما مهم نیست؛ اهمیت در نگاه من و تو است و اینکه تو و من در مسیر حرکت می‌کنیم، ولو اینکه گاه تلو تلو بخوریم. خاصیت انسان ضعیف در همین حرکت تدریجی است.
پس پروردگارا تمام کسانی را که سعی می‌کنند به اطرافیانشان احساس بودن و ارزشمندی را به دور از بی‌اعتنایی و بی‌توجهی و نادیده گرفتن صادقانه بدهند، در جایگاه خود عزیز و گرانقدر بدار و مرا و کسانی را که مهر می‌بینند، بیاموز، تا هیچ گاه دستی را که به سویمان دراز شده تا یاریمان کند، رد نکنیم.
خدایا... من و ما مدیون تمام کسانی هستیم که برایمان ارزش قایل می‌شوند و بی‌ریا ارزشمندی را به ما هدیه می‌کنند...
به ما بیاموز تا کار نیکشان را با بی‌توجهی و بی‌ا‌عتبار تصور کردن آن خار نگردانیم و قدر ناشناس نباشیم...

منبع : خبرگزاری ایسنا