بدترین کلمه؛ «همه همین جورند»

«می‌دانیم، معمــــار باید از تاثیرگذاری خود آگاه باشــــد. آیا نباید خود برای تاثیر گذاشتن تلاش کنـد...».وظیفـــــه‌ی معمــــار ساخت مکان، فضا و کالبدی مطابق خواسته‌ی کارفرما نیست. طراحی فرآیندی آگاهانه وبراساس شناخت است. یک اثر زمانی ارزشمند وماناست که اصالت وجودی داشته باشد.
وظیفه معمــار تـامین نیازهای ِاصلی انسان (نیازهایی با ویژگی ِکارکردی، اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی) به عنوان عنصری از گروه جامعه است. بنابراین، معماری تولید یک کالای ِمصرفی و اعتباری نیست و خلق ِاثر ِمعماری بایستی برای تمامیت مرزهای زندگی در نظر گرفته شود.
توجه داشته باشم که ساختمان همانطور که قادر به فرهنگ‌زایی است می‌تواند پیوسته فرهنگ زدا یا فرهنگ ستیز بوده یا آن را بیازارد. فراموش نکنیم که اصول ِطراحی و معماری، خط ِتولیدِ ماشین و کالای یک بار مصرف نیست، پس کمترین زمان و هزینه برای رسیدن به بیشترین سود نباید و نمی‌تواند هدف یک معمـــار و طــــراح قرار بگیرد.
تولـــستوی معتقد است: «بدترین و خطرناکترین کلمات اینست:‌« همه همین جورند.»

منبع : خبرگزاری ایسنا