برنامه تبدیل رویا به واقعیت

ما انسان‌ها در این دنیا کاری جز زندگی کردن نداریم. انسان‌های موفق که درک درستی از مفاهیم زندگی ‌سعادتمندانه دارند ، سعی می‌کنند همواره به ارزیابی کیفیت زندگی خود بپردازند و بهتر زندگی کـنـنــد، امــا ‌انـســان‌هــای نــاکــام و غـافـل، در تـلـه‌ گـــرفـتـــاری‌هــای زنــدگــی‌گـیــر مــی‌کـنـنــد و اسـیــر روزمرگی‌ها می‌شوند و هرگز احساس ‌خوشبختی و سعادت نمی‌کنند و زندگی را می‌بازند.‌‌معیار خوب زندگی کردن، داشتن احساس رضایت از لحظه لحظه‌های زندگی است. همان مفهومی که نامش ‌خوشبختی است و گمشده‌ همه‌ انسان‌های عالم خاکی می‌باشد. خوشبختی به‌طور لزوم، رسیدن به مال و ثروت ‌دنیا نیست. چه بسیار انسان‌هایی که به دستاوردهای زیادی در زندگی رسیده‌اند اما هرگز احساس خوشبختی ‌نمی‌کنند و می‌گویند: "دل خوش سیری چند"!‌اینک می‌خواهیم معیارهای خوب زندگی کردن را بیابیم و با این معیارها به ارزیابی زندگی موجودمان بپردازیم تا ‌به زندگی مطلوب و سعادتمندانه برسیم .‌
در جستجوی حقیقت زندگی
بسیاری از انسان‌ها تصویر درستی از زندگی ندارند. آنان برخلاف قانونمندی‌های جهان هستی حرکت می‌کنند و ‌روزها و شب‌ها را با ناکامی طی کرده و در سرای آخرت، به جهنم خدا می‌روند.‌چه زیباست که ما در هر لحظه، در وادی خودآگاهی و خودهوشیاری و اشراف و بصیرت لحظه به لحظه به خود، ‌درست فکر و درست عمل کنیم و هر روز با خلق زندگی آرام و پرحاصل، از مواهب الهی استفاده نماییم و از ‌لحظه‌های قشنگ زندگی لذت بــبـــریـــم و در ســـرای آخـــرت بـــه بـهـشــت خــدا برویم.حقیقت زندگی، رسیدن به رستگاری ‌است که همانا در مسیر کمال و شناخت و معرفت انسان شـکــل مــی‌گـیــرد. ‌
مـعیـارهـای ارزشـی، انسـان را به حقیقت زندگی هدایت می‌کند و آن مقوله‌ای است کـه نـشـان مـی‌دهـد چـقدر در مسیر ‌سعادت و رســتــگـــاری قــدم بــرمــی‌داریــم.‌حـقـیقـت زنـدگـی در وجود خود ما شکل می‌گیرد و در دنیای بیرون به واقعیت تبدیل می‌شود. حقیقت زندگی، اکسیر ‌گرانبهایی است که گمشده‌ انسان‌های هوشیار مــی‌بــاشــد. هـمــان انـســان‌هـای سـعـادتـمـنـدی کـه مراقب‌‌هستند تا زندگی را ‌درست زندگی کنند. ‌حقیقت زندگی که ما آن را در مفاهیم الهی و اسـلامی، رسالت انسان در عرصه‌ هستی معنا می‌کنیم، به کمک ‌رهنمودهای دینی از طریق آیات و روایات، قابل دسترسی و شناخت است. پیامبران الـهــی و مـعـلـمــان مـصـلـح، هـمـواره ‌انـسـان‌هـا را به خودآگاهی هشدار می‌دهند و اینکه انسان‌ها قدر لحظه‌های عمر خود را بدانند و زندگی و عمر را که ‌پــدیــده‌ای بــی‌بــازگـشــت اســت، پــرحـاصـل طـی کنند.‌شناخت حقیقت زندگی، مقوله‌ای‌است که انسان را به یک استراتژی درست در زندگی می‌برد. این استراتژی در ‌واقع استفاده کردن از مواهب الهی و لذت بردن از لحظه لحظه‌های زندگی است.‌‌
زندگی، عبارت است از نحوه‌ گذران روزها و شـب‌هـا. بنابراین آن روزی حقیقت زندگی را درسـت ‌دریـافـتـه‌ایم که شب هنگام موقعی که به رختخواب می‌رویم، با قاطعیت و خوشحالی و رضایت بگوییم: "امروز ، ‌روز فوق‌العاده‌ای بود." چنین احساسی در انسان، ایجاد آرامش و رضایت می‌کند و این خود ، علامت این است که ‌حقیقت زندگی را خوب دریافته‌ایم و واقعیت زندگی‌مان به حقیقت زندگی نزدیک است. به یاد داشته باشیم که ‌حقیقت زندگی، در ذهن ما شکل می‌گیرد و واقعیت زندگی، در دنیای بیرون به‌وجود می آید، آنجا که اندیشه‌های ‌درست ما در دنیای بیرون به عینیت می‌رسند، احساس رضایت و شادمانی مـــحـــقــــــق مــــــی‌شــــــود.‌زنــــــدگــــــی، تـــبــــــدیــــــل رویـــــاهـــــا بــه واقعیت‌هاست یعنی رسیدن از حقیقت به واقعیت. خوشا به سعادت انسان‌هایی که رویاهای ‌زیبایی در سر می‌پرورانند و آنها را هوشیارانه با عشق و تلاش در فـضـای زنـدگـی عینیـت مـی‌بخشنـد.‌حقیقـت زنـدگـی، خـلـق یـک زنـدگـی مـوفـق در راسـتای معیارهای ارزشی با دنیایی از معنی و مفهوم و رسیدن به ‌خوشبختی و سعادت است. همان زندگی که همواره آرزوی رسیدن به آن را در سر مـی‌پـرورانـیم با وجود همه‌ ‌سختی‌ها، موانع و محدودیت‌ها.‌
در واقع حقیقت زنــدگــی، بــرخــاسـتــه از تـفـکــر مــا، بــاورهــای مـا و ارزش‌های‌مان است.‌حقیقت زندگی در چارچوب قانون‌های معنویت، معنا پیدا می‌کند که می‌تواند انسان را به آرامش و سعادت ‌برساند و از ما، انسان رهایی بسازد. انسان‌های رها و آزاد، فقط قانون‌‌های خلق یک زندگی معنوی و پرحاصل ‌را اجرا می‌کنند و بـه نـتیجه آن، کاری ندارند. آنان تلاش می‌کنندو حاصل را که در واقع رزق خــداونــد اسـت، بـه ‌خـدای کـریـم واگـذار می‌ نمایند.‌در واقع ما با کشف حقیقت زندگی، به موجودیت در زندگی خود در عالم خاکی، معنی و مفهوم می‌بخشیم. تمام ‌عمرمان را صرف جستجو برای یافتن می‌کنیم تا خوشحال شویم و احساس خوشبختی کنیم.

منبع : روزنامه آفتاب یزد