حسودی

حسودی کار خوبی نیست و هیچ بچه ی خوبی نباید حسود باشد اما بعضی وقت ها پیش می آید که به بعضی چیزها حسودی می کنید. مثلا وقتی مامان داداش کوچولو را بغل می کند و می بوسد حسودی تان می شود و دوست دارید شما را هم ببوسد. این که حسودی ندارد می توانید خیلی مودبانه به مادرتان بگویید که شما را هم ببوسد مطمئن باشید مادرتان ناراحت نمی شود. یا وقتی که دوستتان یک لباس جدید می خرد دوست دارید شما هم مثل آن را داشته باشید و حسودی می کنید. این جور وقت ها به جای حسودی کردن بهتر است به چیزهایی که شما دارید و دوستتان ندارد فکر کنید. خیلی چیزها هست که شما دارید و دوستتان آرزو دارد آن ها را داشته باشد. پس دیگر دلیلی برای حسودی کردن باقی نمی ماند.
بعضی وقت ها پیش می آید که خانم معلم سر کلاس دوستتان را به خاطر نمره های خوبی که گرفته تشویق می کند و شما آرزو می کنید کاش جای او بودید و حسودی تان می شود. خب اگر شما هم خوب درس بخوانید و نمره ی خوبی بگیرید حتما خانم معلم شما را هم تشویق می کند پس به جای حسودی کردن کتابتان را بردارید و کمی درس بخوانید. مطمئن باشید شما هم نمره های خوبی می گیرید. ممکن است شما به خیلی چیزهای دیگر هم حسودی کنید مثلا به موهای طلایی دختر خاله تان یا ماشین قشنگ بابای دوستتان و... اما من دیگر راه حلی برای این مشکل ها ندارم اصلا چه معنایی دارد یک بچه این قدر حسود باشد. قبلا هم گفتم حسود بودن خیلی بد است بهتر است این عادت زشتتان را کنار بگذارید آن وقت متوجه می شوید که خیلی از مشکلات شما خود به خود حل می شود.

لیلا خیامی

منبع : روزنامه خراسان