آسیب‌ آلودگی صوتی‌ به انسان‌ها

آلودگی صوتی شایعترین علت کاهش شنوایی عصبی اکتسابی‌‌‌‌‌بالغین است. این بیماری هنگامی که به گوش آسیب‌‌‌‌‌رساند دیگر قابل درمان نیست؛ ولی قابل پیشگیری است. اصولا سر و صدای زیاد و آلودگی صوتی نوعی عامل استرس‌زای بیولوژیک است که نه تنها بر سیستم شنوایی بلکه بر کل بدن انسان اثر می‌گذارد. بدین صورت که باعث تحریک سیستم اعصاب‌‌‌‌مرکزی، تاثیر بر سیستم غده هیپوفیز و آدرنال، ایجاد اختلالات هورمونی و عدم سلامت می‌شود و هنگامی که باعث کاهش شنوایی شود، شخص نمی‌تواند به راحتی با افراد اجتماع ارتباط برقرار کند و این خود باعث کاهش کیفیت زندگی و سلامت روانی او می‌شود و باری را بر دوش اجتماع و جامعه می‌گذارد.
صوت به دو صورت حاد و مزمن باعث صدمه به گوش می‌شود. نوع حاد مثل انفجار ناگهانی، شلیک گلوله و نارنجک و ترقه و غیره نزدیک گوش که معمولا یک طرفه است. نوع مزمن بیشتر در افرادی است که بدون آگاهی و استفاده از تمهیدات کافی حفاظتی در کارخانه‌های پر سر و صدا سال‌ها کار کرده‌اند و هنگامی متوجه سنگین شدن گوش‌شان شده‌اند که آسیب جدی به دستگاه اعصاب شنوایی وارد شده است.
موج انفجار ناگهانی می‌تواند منجر به پارگی پرده گوش و حتی گاهی همراه با گسیختگی استخوانچه‌های گوش میانی شود. خوشبختانه این نوع آسیب گوش میانی، دستگاه انتقالی گوش را در بر می‌گیرد. این حالت در اغلب موارد برخلاف انواع عصبی با عمل جراحی قابل درمان است. ‌
اصولا دستگاه شنوایی عصبی بعضی افراد آسیب‌پذیرتر از‌‌‌‌‌دیگران است؛ مثلا در افرادی که موهای بور و چشمان آبی‌‌‌‌‌دارند این حساسیت و آسیب‌پذیری بیشتر از افرادی است‌‌‌‌‌که موها و چشمان سیاه دارند و یا به طور کلی دستگاه عصبی شنوایی در سیاه‌پوستان کم‌تر از سفیدپوستان نسبت به آلودگی صوتی آسیب‌پذیر است. بعضی از داروها اثر سمی برسلول‌های شنوایی دارند مثل آمینوگلیکوزیدها (مثل جنتامایسین)، یا قرص آسپیرین و یا بعضی از داروهای ادرارآور. افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند در‌‌‌‌‌صورتی که در معرض آلودگی شدید صوتی قرار گیرند،‌‌‌‌‌اعصاب شنوایی آنها آسیب‌پذیرتر می‌شود. کسانی همچون‌‌‌‌‌راهنمایان باند فرودگاه، کارگران مته‌کار، آهنگران، نجاران، کارگرانی که در کارخانه‌های ریسندگی و بافندگی و یا چاپخانه‌های دارای ماشینهای با سر و صدای زیاد کار می‌کنند، شکارچیان،‌افراد نظامی، موسیقیدان‌ها و یا کسانی که دائما از دستگاه واکمن با صدای بلند استفاده می‌کنند، از جمله این افراد هستند. پدیده سر و صدا و آلودگی صوتی مخصوص شهرهای بزرگ است. افرادی که در روستاها زندگی می‌کنند بسیار کمتر از افراد شهرنشین به پیر گوشی و آسیب دستگاه شنوایی مبتلا می‌شوند. ‌

منبع : روزنامه اطلاعات