نعناع فلفلی و نعناع سبز و عوارض جانبی آن

● اطلاعات به دست آمده از طریق مطالعه بر روی حیوانات:
در یك سری مطالعات انجام گرفته بر روی موش‌های صحرایی درخصوص سمیت اسانس peppermint و یا تركیبات اصلی آن مانند منتول و منتون، Wurtzen , Carstensen متوجه اثراتی بر روی ماده سفید مخچه در دوزهای متفاوت تجویز شده، گردیدند. اما هیچ‌گونه تغییرات رفتاری یا نشانه‌های كلینیكی آشكار و مرتبط با آسیب‌های مغزی، مشاهده نگردید. اثر مذكور به دنبال تجویز اسانس peppermint و منتون ظاهر گردید، اما منتول چنین اثری ایجاد نكرد. دوزی از اسانس peppermint كه در انسان هیچ اثری ایجاد نكرده است، ۱۰ میلی‌گرم بر كیلوگرم در روز می‌باشد كه معادل مصرف ۲۸ گرم از قرص مكیدنی peppermint حاوی ۴% اسانس peppermint در روز می‌باشد، مطالعاتی درخصوص سمیت spearmint انجام نگرفته است.
● اطلاعات به دست آمده از طریق مطالعه بر روی انسان:
عموماً چای peppermint حاوی مقادیر پائینی از منتول و منتون می‌باشد و عوارض جانبی زمانی ظاهر می‌شود كه اصولاً مقادیر زیادی از منتول از طریق شیرینی، فرآورده‌های دارویی یا دیگر محصولاتی كه در آنها اسانس peppermint یا منتول مهم‌ترین و اصلی‌ترین جزء فرمولاسیون می‌باشد، وارد بدن شود. استفاده متعادل از چای peppermint، حتی برای مدت طولانی، به ندرت عوارض جانبی ایجاد می‌كند.
Heng دریك بیمار مسن درخصوص نكروز شدید و نفریت سلولهای بینابینی گزارش می‌دهد. این بیمار بعد از استفاده از فرآورده دارویی حاوی منتول و متیل سالیسیلات، به مدت طولانی از padهای حرارتی الكتریكی استفاده می‌كرده است.
دوز كشنده منتول در انسان حدود ۲ گرم گزارش شده، اما گزارش شده است كه بعضی اشخاص دوزهای بالای ۹ـ۸ گرم را نیز به خوبی تحمل می‌كنند.
عوارض گزارش شده در اثر مصرف كپسول‌های E.C. ، كه پوشش آنها حاوی ۲/۰ میلی‌لیتر اسانس peppermint می‌باشد، عبارتند از: راش‌های پوستی، سردرد، برادی كاردی، انقباضات ماهیچه‌ای و ندرتاً آتاكسی. دردهای ماهیچه‌ای تكرارپذیر در اثر خوردن اسانس peppermint گزارش شده است.
● عوارض آلرژیك:
به نظر می‌رسد عوارض آلرژیك ناشی از مصرف peppermint بسیار نادر بوده و یا درصورت بروز بسیار خفیف می‌باشد.
Burr، كه درخصوص آسم‌های آلرژیك وابسته به غذا تحقیق نموده است، گزارش می‌دهد كه فقط یك مورد پاسخ مثبت نسبت به peppermint مشاهده شده اما اثر مشاهده شده بسیار خفیف بوده وشاید peppermint مسبب اصلی آسم بیمار نبوده است. ۸ نفر از كاركنان یك كارخانه تولید پنی‌سیلین، به دنبال قرار گرفتن در معرض peppermint، كه به عنوان طعم‌دهنده استفاده می‌شده است، درخصوص آزادسازی هیستامین واكنش مثبت نشان دادند، اما این پاسخ، احتمالاً شبه ـ آلرژیك بوده و مكانیسم ایمونولوژیك نداشته است.
Fisher به دنبال یك تحقیق مختصر درخصوص عوارض ناشی از منتول، مواردی مانند: كهیر، تورم‌های آلرژیك لب و التهاب دهان را در اثر مصرف فرآورده‌های مختلف حاوی منتول مانند محصولات دارویی، خمیردندان و سیگار گزارش می‌دهد. وی بیان می‌دارد كه اگرچه عوارض آلرژیك دقیقاً دیده شده است اما به دنبال مصرف فرآورده‌های موضعی حاوی منتول، خصوصاً در افراد پیر، احساس سرمایه شدید و لرز نیز مشاهده شده است. Hoysen در مورد تورم پایدار لب، به دلیل وجود جزء كاروون در خمیردندان‌های معطر شده با Lubow , spearmint و در مورد ژنژیویت سلول‌های پلاسمایی به دنبال استفاده مرتب از فرآورده‌های دندانی حاوی peppermint گزارش شده است. تحقیقات نشان می‌دهد كه منتول ایجاد حساسیت شدید می‌نماید كه با كهیر و درماتیت مشخص می‌شود. عموماً عوارض مذكور بعد از گذشت مدت كوتاهی از قطع مصرف فرآورده ناپدید می‌شوند.

منبع : موسسه اطلاع رسانی طعام اسرار