ترافیک وحمل و نقل عمومی پایدار

وقتی اسم ترافیک را می شنویم، بی اختیار ذهن درگیر مفهوم کلماتی چون شلوغی، سرو صدا، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، اتلا ف وقت و تصادف می شود که هر یک به تنهایی خود گویای یک معضل بزرگ در شهرها به حساب می آیند.
باید برای رفع معضل ترافیک کاری کرد نه انجام یک کار سرسری و بدون مدیریت فقط برای رفع مسئولیت! برای بهبود ترافیک نباید کاری کرد که بعد از مدتی دو دستی بر سر خود بکوبیم که ای وای چشمش را هم کور کردیم، حال چه طور جمعش کنیم، در واقع نه راه پیش باشد نه راه پس. برای مثال، زوج و فرد کردن در حمل و نقل عمومی برای یک مدت بد نبود اما بعدش چه نتیجه ای پیدا کرد؟ اوائل معابر خلوت شد محدودیت خودرو در معابر خلوت به راحتی انجام می شد اما وقتی کم کم تقاضای سفر زیاد شد به جایی رسید که این راه حل تاثیر مثبت خود را از دست داد و اگر بخواهیم این قانون را لغو کنیم باید شاهد مشکلی بدتر از قبل باشیم. این بلا یی است که خودمان بر سر خودمان درآورده ایم. این را نمی توان طرح حمل و نقل عمومی پایه دار نامید. باید به دنبال یک طرح جامع در توسعه و گسترش حمل ونقل عمومی در یک راه حل پایدار باشیم.
در کلا نشهرها از جمله تهران که خود را به مراتب درحد یک کشور کوچک نشان می دهد اجرای مدیریت شهری بر روی آن بسیار مشکل تر از دیگر شهرها است و یک راه حل خوب در حمل و نقل عمومی پایدار در محوریت مترو می تواند بسیار اثربخشی مثبتی در حل مشکلا ت ترافیک داشته باشد.
می توان به موارد دیگر نیز اشاره کرد اما با شرایط فعلی انجام آن امکان پذیر نیست. اگر هم باشد تاثیر مثبتی نخواهد داشت. برای مثال اگر در حمل ونقل عمومی ایجاد سیستم های دوچرخه سواری حتی با مطالعات دقیق هم انجام شود، با وجود آلودگی هوا تنفس در هنگام دوچرخه سواری آلا ینده های زیادی وارد بدن می کند و این سیستم حمل و نقل عمومی را به عنوان پایدار نمی توان به اجرا گذاشت.
ناگفته پیداست این سیستم در شهرهای بدون آلودگی هوا می تواند یک راه حل بسیار خوب در حمل و نقل عمومی و حتی پایدار ارائه شود.
آموزش و ارتقای سطح فرهنگ ترافیک برای رسیدن به یک راه حل پایدار می تواند مناسب باشد.
ایجاد راهکار مناسب بامناسب بودن شرایط و وضعیت مهندسی مسیرها و راه ها وپیاده روها برای دوچرخه سواری و موتورسواری می تواند اقدامات خوبی در حمل و نقل عمومی در راه حل پایدار با اثر بخشی مثبت باشد.
مورد دیگری که در حمل و نقل عمومی و پایدار می توان به آن اشاره کرد استفاده از خودروهای چند سرنشین و نیز ایجاد خطوط ویژه برای اتوبوس ها و افزایش تعداد اتوبوس در خطوط ناوگان اتوبوس رانی که این عامل برای کاهش خودروهای شخصی در سطح شهر است.
همه مسوولین ، رئیس جمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه و نیز نهادهای عمومی همچون شهرداری و شورای شهر باید به این امر اعتقاد داشته باشند که مشکلا ت باید حل شود، باید یک مدیریت ترافیک ایجاد شود. نباید فراموش شود که نگاه مردم بیشتر به نمایندگان مجلس است که نمایندگی مردم را به عهده دارند و از اختیارات بالا یی در امر سوال واستیضاح و همچنین برخورد در برابر عدم مصوبات مجلس را می توانند مورد تاکید قرار دهند. ستادمدیریت شهری باید توجه در تصمیم گیری های مناسب در پیش برد حمل ونقل در برنامه های روان سازی ترافیک را داشته باشد و هرگونه کم توجهی باعث ایجاد بحران های اجتماعی خواهد شد و هر چه به جلو پیش رود مشکلا ت وسیع تر و حل آنها مشکل تر می شود.
همین طور کوچکترین کم توجهی از سوی مسئولین مدیریت شهری باعث ایجاد انتقادهای بسیار از طرف مردم ودیگر مسئولین را در بر خواهد داشت.

نویسنده : سعید تهرانی

منبع : روزنامه مردم‌سالاری