آشنایی با نشانه ها و عوامل زمینه ساز بیماری نقرس

هر عنصری در بدن عملکرد خاصی دارد و برای بدن مفید است. بیماری نقرس به دلیل مقدار زیاد و غیرطبیعی اسید اوریک بدن است. اساساً اسید اوریک توسط کلیه ها و از طریق ادرار دفع می شود. چنانچه بدن بیش از حد اسید اوریک تولید کند یا اگر کلیه ها به اندازه کافی آن را دفع نکنند، اسید اوریک به شکل کریستال هایی در مفاصل رسوب می کند که در پی آن فرد در ناحیه یی که اسید اوریک رسوب کرده است، دچار علائمی از جمله درد، تورم و التهاب خواهد شد بنابراین نقرس هم در گروه آرتریت ها دسته بندی می شود زیرا استخوا ن های مختلف بدن شامل مفاصل متفاوت تحت تاثیر این بیماری واقع می شوند. حملات نقرس بیشتر مفصل انگشت شست پا، قوزک و زانو را درگیر می کند اما احتمال آن در مفاصل دیگر از جمله پا، آرنج، مچ دست، انگشتان و... وجود دارد.
حملات نقرس می تواند علاوه بر مفاصل، تاندون ها و دیگر بافت ها و در مواقع شدیدتر به استخوان ها آسیب برساند. درست است که نقرس به دلیل زیاد بودن میزان اسید اوریک در خون است اما الزاماً زیاد بودن میزان اسید اوریک خون همیشه زیانبار نیست و بسیاری افراد با بالا بودن میزان اسید اوریک خون شان هرگز دچار حمله نقرس نمی شوند. نقرس شایع ترین مشکل آرتریت های التهابی در مردان بالای چهل سال است.
میزان این بیماری در مردان حدوداً سه برابر زنان است و چنانچه مواردی در زنان دیده شود، بیشتر بعد از یائسگی و بالای پنجاه سالگی است. برخی محققان معتقدند اگرچه زنان نیز مانند مردان در محیط های کاری شان فعالیت می کنند اما از آنجایی که آنها فعالیت های خانه داری را نیز بیشتر به عهده می گیرند بنابراین به لحاظ فیزیکی از مردان فعال ترند که این افزایش فعالیت ممکن است چنین تفاوتی را سبب شده باشد.
همچنین مردان در سن بالای پنجاه سال که به دلیل پیری فعالیت شان کمتر می شود، نسبت به ابتلا به این بیماری حساس تر می شوند. شایع ترین علامت نقرس حمله ناگهانی و اغلب شبانه آن است که به شکل تورم، سرخی و درد شدید در مفصل درگیر است. حمله نقرس می تواند چند روز تا چند هفته طول بکشد ولی اصولاً بعد از سه تا ۱۰ روز حملات فروکش می کند و حمله بعدی نیز ممکن است تا ماه ها یا حتی سال ها اتفاق نیفتد. علت این بیماری اغلب در ارتباط با یک نابهنجاری ارثی بدن در تصفیه اسید اوریک است. اسید اوریک محصول تجزیه پورین است که در بسیاری غذاها موجود است. غذاهایی که غنی از پورین هستند از جمله ماهی سالمون، ماهی ساردین، ماهی هرینگ (شاه ماهی)، قارچ ها، گوشت قرمز و زردچوبه، احتمال نقرس را بیشتر می کنند همچنین اضافه وزن، نوشیدن الکل، کلسترول بالا، دیابت یا فشار خون بالا نیز احتمال بیماری را بیشتر می کنند. پس از خوردن غذاهای سرشار از پورین و الکل دوری کنید و مایعات و آب فراوان بنوشید. سقراط این بیماری را «بیماری شاهان» نامید زیرا با یک تغذیه غنی مرتبط است. امروزه نیز در کشورهای توسعه یافته که سطح استاندارد زندگی بالا است و افراد خیلی ورزش و تحرک بدنی ندارند، درصد مبتلایان به نقرس بیشتر است. حدود ۱/۵ میلیون نفر در ایالات متحده دچار بیماری نقرس هستند. گیج کننده ترین جنبه نقرس شروع ناگهانی و متغیر آن است. عموماً در ساعتی که فرد خواب است بدون هیچ هشدار قلبی شروع می شود و خیلی سریع و ناگهانی فرد را درگیر می کند، گاهی هم درد با احساس بی حسی شروع می شود و سپس شدت می گیرد. حملات نقرس به مرور زمان شدیدتر و طولانی تر می شود و بیش از یک مفصل را درگیر می کند و احتمال تعداد حملات پشت سر هم بیشتر می شود. برای درمان بیماری حتماً به پزشک متخصص مراجعه کنید. برای تسکین درد شدید مفصل آسیب دیده، آن را استراحت بدهید. ایبوپروفن یا هر داروی ضدالتهابی دیگر مصرف کنید اما آسپرین نخورید، زیرا آسپرین می تواند با افزایش میزان اسید اوریک خون، بیماری را بدتر کند.

ترجمه؛ فرانک باجلان
www.webmd.com

منبع : روزنامه اعتماد