۱۰ ژانویه سال ۶۲ پیش ازمیلاد ـ پاسخ ایران به تصمیم پمپی ژنرال رومی و ...

دهم ژانویه سال ۶۲ پیش ازمیلاد پمپی Pompey ژنرال رومی و یکی از اعضای شورای ۳ نفری ریاست امپراتوری روم اعلام کرد که سوریه و مناطق اطراف آن ضمیمه قلمرو روم خواهد بود. در آن زمان سوریه به مراتب بزرگتر از امروز و پایتخت آن انتاکیه (Antioch) و شامل جنوب غربی ترکیه امروز, قسمتی از اردن امروز و لبنان بود. این تصمیم, چهل روز بعد توسط یک فرستاده ویژه به اطلاع امپراتوری ایران رسانده شد. پاسخ ایران این بود: دست روم از مناطق ساحل شرقی مدیترانه کوتاه. این مناطق از جمله سوریه و ناحیه اورشلیم باید استقلال داشته باشند و یا تحت الحمایه ایران باشند.
این پاسخ دندان شکن بر امپراتوری روم گران آمد و عزم جنگ با ایران را کرد. کراسوس ژنرال دیگر و یکی از اعضای شورای سه گانه ریاست بر روم تدارکات لازم برای این جنگ را فراهم کرد و ۹ سال بعد (۵۳ پیش از میلاد) با سپاهی انبوه وارد شرق مدیترانه شد. ارتش ایران به فرماندهی سپهبد «سورنا» به حرکت درآمد و جنگ دو ارتش در منطقه حران (کارهه آن زمان – کنار رود فرات, مرز امروز سوریه و ترکیه) آغاز شد. در این جنگ سپاه روم درهم شکست, کراسوس و پسرش کشته و رومیان به مدیترانه ریخته شدند. این جنگ بزرگترین پیروزی شرق برغرب در طول تاریخ بشمار می آید. مورخان نظامی علت پیروزی ایران را برتری اسلحه و تاکتیک جنگ و احساسات شدید ناسیونالیستی ایرانیان دانسته اند. شکست کارهه تحقیر بزرگی برای امپراتوری روم بود. درسی که از این جنگ باید گرفت این است که ملتی که نتواند به موازات زمان اسلحه دفاعی لازم, تکنولوژی مربوط, غرور ملی > روحیه و آمادگی دفاع از خاک, آزادی و استقلال خود را داشته باشد محکوم به بردگی, استثمار و ذلت است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز