جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

۱۱ دی؛ در شهر چه گذشت؟!


۱۱ دی؛ در شهر چه گذشت؟!
مترو یکی از پرترددترین بخش‌های شهر است که روزانه سفرهای درون شهری متعددی از طریق آن انجام می شود.
اما با توجه به عمر نه چندان طولانی مترو در ایران به نظر می‌رسد که هنوز هم فرهنگ استفاده از آن در بین برخی از افراد جا نیفتاده است.
به عنوان مثال هدف از خط‌کشی قرمزی که در لبه سکوی ایستگاه امتداد یافته این است که مسافران بیش از حد به قطار نزدیک نشوند.
اما متاسفانه برخی با نادیده گرفتن این خط قرمز، روی آن یا دقیقا روی لبه سکو می‌ایستند و ماموران مترو باید همواره به آنها در مورد اقدام خطرناکشان هشدار دهند.
البته شاید گمان برخی بر این است که در صورت عبور از این خطوط می‌توانند زودتر سوار قطار شوند اما در عین حال باید به این نکته توجه داشته باشند که شاید این بی‌دقتی موجب بروز سانحه‌ای دلخراش شود که امکان سوار شدن به قطار را برای همیشه از آنها سلب کند.
● بستنی‌های تاریخ مصرف گذشته
با توجه به اینکه در فصل زمستان هستیم، تعداد متقاضیان خرید بستنی کمتر شده است و به همین دلیل مغازه‌داران هم حجم سفارش خرید بستنی را کاهش داده‌اند.
این در حالی است که معمولا در این فصل از سال بستنی‌هایی به فروش می‌رسد که تاریخ تولید آنها در مقایسه با تابستان قدیمی‌تر است.
هرچند بسیاری از مغازه‌دار‌ها نسبت به مرجوع کردن اجناس تاریخ مصرف گذشته به کارخانه اقدام می‌کنند اما گاهی مشاهده می‌شود که در یخچال برخی مغازه‌ها بستنی‌هایی وجود دارد که از تاریخ انقضای آنها چند ماه گذشته و چون بررسی دقیقی انجام نشده است این بستنی‌ها از فهرست اقلام مرجوعی جا‌مانده‌اند.
در این صورت اگر افراد به تاریخ مصرف بستنی توجه نکنند یا کودکان و نوجوانان که دقت کمتری به خرج می‌دهند این بستنی‌ها را بخرند، دچار مسمومیت خواهند شد. بهتر است مغازه‌دار‌ها هرازچندگاهی سری به یخچال خود بزنند و اجناسی را که تاریخ آنها گذشته است ، از یخچال خارج کنند.
● کنسرت محلی
در شرایطی که برخی شهروندان حاضرند برای کسب آرامش‌ و زندگی در سکوت، میلیون‌ها تومان خرج کنند، تعدادی دیگر با بلند کردن صدای تلویزیون یا ضبط و پخش، تمام این رویا‌ها را نقش بر آب می‌کنند.
در بدو ورود به محله افراد بی‌ملاحظه، ابتدا تصور می‌کنید یک کنسرت زنده در حال اجراست، اما پس از چند لحظه متوجه می‌شوید این یک کنسرت محلی نیست و بیشتر به کنسرت محله‌ای می‌ماند؛
به این معنی که مختص این محله خاص بوده و مصداق بارز همسایه‌ آزاری است. تمام این ناهنجاری‌ها در حالی است که همانطور که پیش از این نیز یاد شد برخی افراد برای جلوگیری از ورود هر گونه صدای مزاحم به فضای داخل خانه ، میلیون‌ها تومان خرج نصب پنجره‌های دو جداره و آکوستیک کردن دیوار‌ها می‌‌کنند؛
حال آنکه برگزارکنندگان این کنسرت‌های محلی به هیچ‌وجه به آرامش دیگران توجهی نمی‌کنند. البته یادآوری این نکته نیز ضروری است که در صورت بی‌توجهی همسایه مزاحم به تذکر‌های مسالمت‌آمیز‌، فقط یک تماس با پلیس ۱۱۰ و شکایت از وی می‌تواند این مشکل را حل کند.
● ‌کوچه سبز
اگر در شهر یک مسابقه فرهنگی برای شناسایی خانه‌ها و کوچه‌های سبز و ساکنان باسلیقه برگزار می‌شد چنین اشخاصی تشویق و الگویی مناسب برای دیگران می‌شدند.
برای نمونه ساکنان کوچه‌ای که در تصویر مشاهده می‌کنید با سلیقه‌ خاصی باغچه‌‌ها را مملو از گیا‌هان سبزی کرده‌‌اند که چشم هر رهگذری را نوازش می‌دهد.
این طور که از ظاهر کوچه پیداست اغلب همسایه‌ها در نگهداری این فضای سبز کوشا هستند و اجازه بر زمین ماندن کوچک‌ترین زباله‌ای را در محل زندگی خود نمی‌دهند.
بنابراین کوچه‌پاک و پاکیزه است و در تمام طول سال، باغچه‌هایی سبز دارد. به طور حتم از آنجا که ماموران شهرداری به تنهایی نمی‌توانند از عهده زیباسازی تمام کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر برآیند، همکاری خود شهروندان در این روند می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد.
منبع : همشهری آنلاین


همچنین مشاهده کنید