همراه خیالی

وجود دوست خیالی اغلب مسئله ای است که ذهن والدین را به خود مشغول کرده و آنها را از بابت سلامت روانی کودک نگران می کند، اما واقعیت این است که این موضوع امری طبیعی است و حدود دو سوم کودکان تا سن هفت سالگی از دوست خیالی خود صحبت کرده و یا با او بازی می کنند. در واقع کودک با بیان این موضوع، خلاقیت خود را بیان می کند.
این دوست خیالی می تواند یک عروسک باشد.کودکان رازهایی دارند که نمی خواهند آنها را با والدین خود در میان بگذارند، از این رو آنها ذهنیات خود را با این دوست خیالی در میان می گذارند، علاوه بر این وجود این دوست خیالی امکان تشخیص خوب را از بد برای کودک فراهم می کند. زیرا کودکان اغلب احساس پشیمانی خود را از برخی اعمالشان با این دوست درمیان می گذارند.
والدین نباید اجازه دهند این دوست خیالی تنها دوست کودکشان باشد.والدین باید به گونه ای رفتار کنند که گویی این دوست وجود واقعی دارد. آنها هرگز نباید به کودک بگویند که دوستش واقعی نیست. زیرا این کار باعث رنجش کودک می شود.والدین نباید این دوست را بیش از حد مورد توجه قرار داده و مثلاً سر میز غذا جای او را خالی بگذارند.

سعید سپهری

منبع : روزنامه ایران