زخم سوراخ‌شده

زخم‌هائی که از پوست می‌گذرند، عبارتند از: خراش‌ها، پارگی‌ها (بریدگی‌ها) یا سوراخ‌شدگی‌ها
سوراخ‌شدگی به زخمی می‌گویند که عمق آن بیش از طول آن است. این زخم‌ها در کودکان بیشتر در اثر ناخن، سوزن، سنجاق و چاقو ایجاد می‌شوند.
این زخم‌ها به‌علت کوچک بودن سوراخ و عمق آنها، به سختی پاک می‌شوند و بنابراین، بسیار مستعد عفونت‌ هستند. چنین زخمی، محل ایده‌آل برای رشد باکتری کزاز است که در شرایط بی‌هوازی زندگی می‌کند. ممکن است در زخم سوراخی، اشیاء خارجی وجود داشته باشند که به‌سختی قابل دیدن باشند.
علائم و نشانه‌ها
معمولاً وجود این زخم‌ها واضح است. جنبه‌های مهم تشخیصی عبارتند از: تعیین اینکه سوراخ به ساختارهای عمیق‌تر (مانند مفاصل، حفره شکمی، حفره سینه‌ای، جمجمه یا تاندون) رسیده است یا نه و آیا در آن، جسم خارجی (به‌عنوان مثال سوزن شکسته، خرده شیشه، یا خرده چوب) وجود دارد و اینکه آیا عفونی شده است یا خیر.
● مراقبت خانگی
زخم و پوست اطراف آن را با آب و صابون بشوئید و سپس از یک محلول ضدعفونی غیر سوزاننده نظیر محلول بتادین استفاده کند. مطمئن شوید که کودک شما در پنج سال گذشته یادآور کزاز تزریق کرده است. اطمینان حاصل کنیدکه سر شیئی که زخم را ایجاد کرده است سالم است. سعی کنید جسم خارجی را در پوست پیدا کنید. چنانچه هیچ جسم خارجی در پوست وجود نداشت. دوباره آن را در روز برای پیدا کردن علائم عفونت (قرمزی، ترشحات، تورم، درد فزاینده و سختی) بررسی کنید. زخم را چندین بار با آب گرم بشوئید و آن را تمیز نگه دارید. اگر در زخم جسم‌ خارجی وجود داشت، کودک را نزد پزشک ببرید.
● موارد احتیاط
- زخم‌های سوراخ‌شده که در سر، گردن، شکم یا سینه ایجاد می‌شوند، می‌توانند بسیار خطرناک باشند، بنابراین سریعاً کودک را به نزد پزشک ببرید.
- سوراخ‌شدگی مفاصل می‌تواند در عرض چند ساعت منجر به آرتریت عفونی شود. مفصل زانو به‌ویژه بسیار حساس است. زخمی که نزدیک مفصل است، باید توسط پزشک دیده شود. هر علامت آرتریت عفونی (قرمزی، تورم، درد فزاینده و یا عدم توانائی مفصل در حرکت در محدود طبیعی خودش) باید یک حالت اورژانس تلقی شود.
- هیچ‌گاه شیء را از داخل یک زخم سوراخی بیرون نیاورید. حتی اگر یک تیغه چاقو، ناخن، خرده‌شیشه یا چوب یا سوزن باشد. اجازه دهید که پزشک آن را بیرون می‌آورد. چون اگر خودتان آن را بیرون بیاورید، ممکن است آسیب بیشتری به آن برسانید.
- اگر یک سوراخ، برای بیش از یک تا دور روز دردناک بماند، باید توسط پزشک معاینه شود.
● درمان پزشکی
حتی پزشک نیز نمی‌تواند یک زخم سوراخ‌کننده را کاملاً پاک کند. پزشک سعی خواهد کرد با لمس و یا رادیوگرافی، جسم خارجی را پیدا کند. اگر چیزی در زخم وجود داشت، پزشک آن را به‌وسیله جراحی خارج خواهد کرد و یا اینکه صبر می‌کند و زخم را برای مدتی مورد بررسی قرار می‌دهد. احتمالاً به شما دستور خواهد داد که آن را در محلول‌های ضعیف ضدعفونی، برای پنج تا ده دقیقه (چهار بار در روز) بشوئید. اگر زخم عفونی شد، آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد شد و در صورتی‌که ایمنی نسبت به کزاز مناسب نباشد، شبه سم کزاز داده خواهد شد. اگر زخم، در ناحیه مفصل، شکم، سینه، جمجمه و یا رباط باشد، پزشک کودک را بستری خواهد کرد و زخم را با جراحی ترمیم خواهد نمود.

منبع : مطالب ارسال شده