اگر شجاعت داشتم که خود را آن‌طور که هستم ببینم...

شما نسبت به همه چیز به جز یک مورد کنترل مطلق دارید و آن یک مورد اندیشه‌های شماست. این مهمترین و الهام بخش‌ترین حقایقی است که انسان از آن خبر دارد. به کمک این علم و اطلاع می‌توانید سرنوشت خود را رقم بزنید. اگر نتوانید ذهن خود را کنترل کنید ممکن است مطمئن باشید که چیزهای دیگر را نمی‌توانید کنترل کنید. ذهن شما جایگاه معنوی شماست. از آن به دقت حراست کنید. شما برای رسیدن به این مهم از قدرت اراده برخوردارید.
برخی عذر و بهانه‌های رایج عبارتند از: اگر به قدر کافی پارتی داشتم...اگر پول داشتم...اگر آموزش خوبی دیده بودم...اگر می‌توانستم کاری پیدا کنم...اگر سالم بودم ...اگر فقط وقت داشتم...اگر شرایط بهتر بود...اگر دیگران مرا درک می‌کردند...اگر موقعیت مکانی و زمانی من متفاوت بود...اگر می‌توانستم زندگیم را از نو اداره کنم...اگر از حرف دیگران نمی‌ترسیدم...اگر به من شانس می‌دادند...اگر دیگران می‌گذاشتند...اگر برایم اتفاقی نیافتد...اگر جوان‌تر می‌بودم...اگر می‌توانستم کاری را که می‌خواهم انجام دهم...اگر ثروتمند به دنیا آمده بودم...اگر استعداد بعضی‌ها را می‌داشتم...اگر جرأت ابراز وجود پیدا می‌کردم...اگر...
اما... اگر شجاعت آن را داشتم که خود را آن‌طور که هستم ببینم، می‌فهمیدم که چه اشکالی در من هست و آن را اصلاح می‌کردم در این صورت احتمالا فرصت داشتم که از اشتباهات خود درس بیاموزم و از تجربه دیگران پند بگیرم. زیرا می‌دانم که اشکالی در من هست. می‌دانستم که اگر نقاط ضعف خود را بیشتر تحلیل می‌کردم و کمتر از عذر و بهانه برای سرپوش گذاشتن بر آنها استفاده می‌کردم، موفق‌تر می‌شدم.
افراد ناموفق به این دلیل از عذر و بهانه خود دفاع می‌کنند، چون خود خالق آن‌ها هستند و انسان به حکم طبیعت خود از فرزند زاییده مغز خود حمایت می‌کند.
برای حراست خود از نیروهای منفی، خواه این افکار زاییده خود شما باشد یا فعالیت اشخاص منفی، به این مهم توجه داشته باشید که شما از قدرت اراده برخوردارید. از این نیروی خود استفاده کنید تا در حصاری قرار گیرید که از نفوذ افکار منفی به ذهنتان مصون باشید. انسان در معرض آسیب همه تلقین‌هایی است که با نقاط ضعف او در ارتباط باشد.

منبع : خبرگزاری ایسنا