برای یافتن خورشید حقیقت باید آن را با قلب خویش طلب کنیم

برای یافتن خورشید حقیقت کافیست که آن را با قلب خویش و صادقانه طلب کنیم.
گاه زندگی به اتاقی تاریک می‌ماند که ما کور مال کور مال آن را تجربه می‌کنیم و گاه دست خود را در دست راهنمایی نهاده و به او اطمینان می‌کنیم تا ما را در تاریکی پیش ببرد، اما اکثر انسان‌ها به دنبال دیگران حرکت می‌کنند و هر جا همه رفتنند آن‌ها هم می‌روند.
ترس معمولا نتیجه ندانستن است. ساده‌ترین مثال آن اتاق تاریکی است که ما می‌ترسیم وارد آن شویم و تنها علت آن این است که نمی‌دانیم چه چیزی در آن اتاق است. اگر کسی اطلاعاتی در مورد آن مکان ناشناخته در اختیارمان قرار دهد با خیال راحت‌تری می‌توانیم در آن قدم بگذاریم و با داشتن یک نقشه باز هم کار ما راحت‌تر می‌شود.
کسانی نیز اتاق تاریک زندگی را با نور روشن می‌کنند و نوری که هر کس می‌تواند به زندگی خود بتاباند به اندازه بضاعت اوست. برخی چراغ قوه‌ای در دست دارند و بعضی دیگر نور خورشید مسیر زندگیشان را روشن می‌کند. دقیقا اینجاست که تفاوت بین آدم‌ها مطرح می‌شود.
نور از بین برنده همه ترس‌هاست. معمولا در روشنایی ترس موهوم دیگر رنگ می‌بازد و اگر هم ترسی باقی بماند از آن چیزیست که می‌بینیم نه آنچه که نمی‌بینیم.
ما فکر می‌کنیم در روشنایی زندگی می‌کنیم. اما نور خورشید فقط روشن‌کننده دنیای بیرون ماست. برای روشن کردن دنیای درون که بسیار بسیار وسیع‌تر از دنیای بیرون است به خورشیدی دیگر نیازمندیم.
برای یافتن خورشید حقیقت کافیست که آن را با قلب خویش و صادقانه طلب کنیم. یک گفته قدیمی‌می‌گوید: هروقت شاگرد آماده بود، استاد خود فرا می‌رسد.

azhameja۴u.blogfa.com
سعید کلانتری

منبع : مطالب ارسال شده