گدایی؛ خراشی برروح وروان شهروندان

وجود مدلهای مختلف افراد متکدی درخیابانهای شهرها به میزانی زیاد شده است که گویی بخش جدایی ناپذیرزندگی وفضاهای شهری شده اند. وجود صحنه های دلخراش دست وپای فردی که دچاربیماری خوره (جذام) است واندام خود را در شلوغ ترین نقطه های شهربه نمایش گذاشته وازراه برانگیختن حس بشردوستی وترحم مردم کسب درآمد می کند، حضور مشکوک تعداد زیاد کودکانی که درپیاده روهای شهرهمزمان به گدایی ومشق نوشتن مشغول هستند، کودکان خردسال و معصومی که درقبال درخواست مقداری کمک مالی عجزولابه های تاثربرانگیزی سرمی دهند، فردی که مظلومانه وبا کیفی در دست خود را مسافری معرفی می کند که پولش ته کشیده یا دزدیده شده است، کسانی که با دردست داشتن نسخه ای مدعی می شوند درپی خرید داروبرای پدر، مادریا یکی ازبستگان بیمارخود هستند، زنانی که با کودکی دربغل با حالتی نزاروناراحت کنند با غلظت هرچه بیشترالتماس ودعای خیرمی کنند و... تا کنون ازمنظرهای فراوانی مورد بررسی قرارگرفته است وهرکدام ازبخشهای متولی ساماندهی این مسئله ازدیدگاه خود به آن پرداخته اند.
اما شاید نوع وشدت آسیبی که وجود این افراد و شیوه های مورد استفاده آنها برروان شهروندان وارد می کند تا کنون مورد غفلت واقع شده است، چرا که گداهای امروزی متوجه شده اند برای رسیدن به هدف خود باید به هرنحو ممکن احساس ترحم وشفقت شهروندان را برانگیزند وبه تجربه نیز دریافته اند که دراین صنف هرکس بتواند این نوع احساسات را بیش ازدیگران متوجه خود کند درکسب درآمد موفقترخواهد بود. به همین دلیل نیزهرروزه شهروندان درسطح شهربا صحنه هایی ازاین دست مواجه می شوند که نتیجه طبیعی آن علاوه برمخدوش کردن چهره شهر، تحت تاثیر قراردادن احساسات انساندوستانه وبشری شهروندان نیزهست. به گزارش مهر برخی ازمردم با عبورازکنار این‌گونه تصاویر، چه به فرد نیازمند کمک کنند وچه این کاررا انجام ندهند درخود احساس گناه خواهند کرد،زیرا درصورت انجام کمک احساس می کنند به شیوع این پدیده نازیبا درشهر کمک کرده اند ودرصورت عدم انجام این کاربا نهیبی ازوجدان خود مبنی بر بی توجهی به همنوع وفرد نیازمند روبروخواهند شد. ازسوی دیگر، برخی ازشهروندان با مطلع شدن ازاخباری دررابطه با این گداها مبنی برداشتن سرمایه کلان و یا اینکه توسط گروهها ویا افرادی خاص ساماندهی می شوند در مواجه با آنها تلاش می کنند علی‌رغم میل باطنی خود برخوردی خشن انجام دهند. به همین دلیل است که هرفردی درهرصورت هنگام عبورازکناریک گدا به لحاظ روحی وروانی دچار تاثر خواهد شد. عده ای که برای اولین باربا آن مواجه شده اند با قبول درخواست فرد گدا به اوکمک می کنند وبرخی ازشهروندان که تجربه بیشتری دراین رابطه دارند دراین هنگام با بی توجهی هرچه تمام تربه راه خود ادامه می دهند به گونه ای که درصورت برخورد با فردی که به واقع به کمک نیازدارد هم به دلیل آنکه احتمال می رود شیوه جدیدی ازگدایی باشد هیچ توجهی نشان نخواهند داد.
درچنین حالتی این شهروندان بی شک بی تقصیرند چرا که آن‌قدربه شیوه های مختلف درتنگناهای وجدانی قرارگرفته اند وبارها به این افراد کمک کرده اند که با اطلاع ازهویت واقعی این گونه افراد احساس نوعی فریب خوردگی به آنها دست می دهد. به همین دلیل نیزاینکه شهروندان به لحاظ اخلاقی وعاطفی به چنین سمت وسویی رفته اند ودرمواجه با نیازمندی یک هم نوع دچارهیچ احساسی نمی شوند و به تعبیری خشن شده اند محصول نهایی وجود چنین شرایطی است ودرصورت عدم رسیدگی به این معضل خطرناک شهری توسط مسئولان باید در هر روز منتظر بروزشیوه های نویی ازتحریک احساسات مردم توسط افراد متکدی ازیک سووواکسینه شدن شهروندان نسبت به هرگونه درخواست کمک وخشونت عاطفی ورواج بی اعتمادی به دیگرانسانها از دیگر سوباشیم.

منبع : روزنامه رسالت