قطار آسمان

من یک قطار زرد و رنگ و رو رفته ام که چند سال است دارم توی راه آهن زندگی می کنم.
کار من تمام شب و روز این است که مسافرهای خوشحال و خندان را سوار کنم و بعد هوهوچی چی راه بیفتم. آن هم روی ریل های آهنی و پر سروصدا. راستش قطار بودن کار خیلی سختی است. بعضی وقت ها حسابی از این کار خسته می شوم.
هی تلق و تولوق از روی این ریل به روی آن ریل می روم و مسافرها را به خانه های شان می رسانم و بعد همان راه را برمی گردم. مسافرهای من از این کار خیلی خوششان می آید حتی بعضی از بچه ها از صدای شنیدن صدای هوهوچی چی من با خوشحالی جیغ می کشند. اما این چیزها برای من تکراری شده. تازه پاهایم هم از بس روی ریل ها کشیده شده حسابی درد می کند و بعضی وقت ها از درد پا خوابم نمی برد. کاش می شد بتوانم مثل ماشین ها راحت به هر جایی که دوست دارم بروم. اما چه فایده من یک قطارم و همیشه باید روی ریل ها حرکت کنم.
بعضی وقت ها بچه ها توی راهروهای من می دوند و بازی می کنند من هم خیلی دلم می خواهد با آن ها بازی کنم اما چه جوری؟! راستش فقط بعضی وقت ها با بچه هایی که توی کوپه هایم نشسته اند هوهوچی چی بازی می کنم. همین که من هوهوچی چی می کنم بچه ها هم با خوشحالی همین کار را می کنند و من حسابی از این بازی خوشم می آید. اگر می شد از روی این ریل های آهنی بیرون بروم چقدر خوب می شد. اما من مجبورم فقط روی یک ریل مستقیم حرکت کنم و هر روز منظره های تکراری را ببینم و تازه اگر از ریل خارج شوم کار خطرناکی کرده ام و زندگی خودم و مسافرها را به خطر می اندازم. بعضی وقت ها بعضی از قطارها که مثل من از این زندگی قطاری خسته شده اند این کار را می کنند شاید هم توی خبرها شنیده باشید که قطاری از ریل خارج شد و... ولی این کار اصلا درست نیست و خیلی خطر دارد.
من مسافرهایم را دوست دارم و همیشه از این که مسافرهای خسته را به خانه های شان می رسانم خوشحال می شوم اما کاش می شد به هر جایی که دوست دارم بروم. مثل هواپیما توی آسمان پرواز کنم و همه جا را از آن بالا ببینم. حتما دنیا از آن بالا خیلی قشنگ تر است.
می توانستم از روی رنگین کمان سر بخورم و دور ماه بچرخم. این جوری دیگر حوصله ام سر نمی رفت. چقدر خوب می شد اگر ریل های آسمان هم راه می افتاد و ما قطارها می توانستیم هر وقت دلمان بخواهد روی ریل های آسمان حرکت کنیم. کاش من یک قطار آسمانی بودم.

منبع : روزنامه خراسان