تقابل هزینه های درمانی با سودمندی پیشگیرانه

میلیون ها نفر در سراسر جهان از داروهای پایین آورنده کلسترول موسوم به استاتین ها استفاده می کنند، ولی یافته های جدید یک پژوهش نشان می دهد یکی از داروهای این دسته به نام Crestor می تواند حتی به کسانی که سطح طبیعی کلسترول هم دارند، در پیشگیری از حوادث قلبی- عروقی کمک کند.
نیمی از موارد انفارکتوس میوکارد در بیمارانی اتفاق می افتد که سطح طبیعی LDL (لیپوپروتئین با چگالی کم یا کلسترول بد) دارند. پژوهشگران متوجه شده اند اندازه گیری یک شاخص زیستی نشان دهنده التهاب به نام CRP، می تواند به صورت مستقل پیش بینی کننده احتمال بروز حوادث قلبی آینده باشد. از سوی دیگر، استاتین ها می توانند اندازه CRP را هم پایین بیاورند.
کارآزمایی موسوم به کارآزمایی «ژوپیتر» بیان می کند که در کسانی که سطح کلسترول طبیعی دارند، اما سطح CRP شان بالاست، استفاده از استاتین می تواند سودمند باشد.
«ژوپیتر» اسم بی مسمایی به نظر می رسد، ولی در واقع مخفف این عبارت بلند است؛
Justification for the Use of Statins in Prevention: an Intervention ! Trial Evaluating Rosuvastatin
در کارآزمایی «ژوپیتر»، ۱۷۸۰۲ مرد و زن سالم که سطح کلسترول طبیعی داشتند، ولی اندازه CRP آنها بیشتر از حد طبیعی بود، شرکت کردند. این مردان و زنان به دو دسته تقسیم شدند؛ به یک دسته روزانه ۲۰ میلی گرم داروی «روسوواستاتین» یا Crestor و به دسته دیگر دارونما داده شد.
سپس این جمعیت برای مدت چند سال (به طور متوسط ۹/۱ سال) مورد پیگیری قرار گرفتند تا معلوم شود آیا دسته یی که «روسوواستاتین» استفاده کرده اند، نسبت به دسته یی که دارونما به آنها داده شده است، بهره یی برده اند یا نه.
معلوم شد در دسته یی که «روسوواستاتین» استفاده کرده بودند، میزان بروز حوادث قلبی- عروقی نصف دسته دیگر است. در عین حال در دسته یی که «روسوواستاتین» استفاده کرده بودند، احتمال بروز دیابت کمی بالاتر بود ولی میوپاتی افزایش معنی داری نشان نمی داد.
چنین نتیجه یی می تواند رویکرد پزشکان را در استفاده از استاتین ها و پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی عوض کند، چرا که مطرح می کند که باید در بیماران با کلسترول طبیعی اما CRP بالا از استاتین استفاده کرد.
اما نباید در مورد تفسیر نتایج این کارآزمایی شتابزده عمل کرد، من در جست وجویی که انجام دادم، مطلبی پیدا نکردم که در آن اشاره شده باشد، سایر استاتین ها هم مثل «روسوواستاتین» اثربخشی مثبت دارند، از سوی دیگر «روسوواستاتین» داروی نسبتاً گرانقیمتی است. بیماری که از «روسوواستاتین» استفاده می کند، باید سالی ۱۲۵۰ دلار بپردازد، به علاوه باید هزینه تست های آزمایشگاهی جانبی مثل تست های کبدی سالانه، اندازه گیری کلسترول و CRP را هم بر این هزینه ها افزود. باید دید هزینه چنین درمانی در مقایسه با سودمندی پیشگیرانه اش توجیه اقتصادی دارد یا خیر.

www.webmd.com
ترجمه؛ علیرضا مجیدی

منبع : روزنامه اعتماد