مهربانی چریکی

چند سال پیش زنی به نام مارین کانتی از ایالت کالیفرنیا متوجه عبارتی شد که مدام در ذهن او صدا می کرد .
سعی کنید گاهی اوقات بی هیچ هدف و یا برنامه ریزی قبلی و بدون هیچ گونه چشم داشت و یا توقع خاصی مهربان باشید و اعمال و رفتار برخاسته از "زیبایی" را تمرین کنید .
سپس او این فکر و ایده ی جدید را با دوستانش در میان گذاشت . این فکرش را بی قانونی ، هرج و مرجی و بی نظمی مثبت نامید و تصمیم گرفت فلسفه ی خود را با مهربان بودن و اعمال و رفتار زیبای خود آن هم کاملا تصادفی و بی هیچ برنامه ریزی و بی هیچ چشم داشت و توقعی جامه ی عمل بپوشاند .
مثلا به یکباره شروع می کرد به کاشتن گل های زیبایی در زمین خاکی و کثیف . یا مثلا در صف عوارضی به هنگام پرداخت عوارض ، عوارض چند تا از ماشین هایی را که پشت سرش قرار گرفته بودند می پرداخت . به زودی این ایده به شکل شعارهایی روی سپر ماشین ها نیز نوشته شد و طول و عرض آمریکا را سریع پیمود و به همه جا سرایت کرد . از آنجا بود که جنبش مهربانی چریکی متولد شد .
مهربانی و محبت فوری ، منجر به تولید لحظه های ناب می شوند . می توان گفت که مهربانی ، رسم و آیین زنده ی معنویات روزانه است زیرا قلب و روح شما را با قلب و روح دیگران پیوند می زند و کانال هایی میان تان خلق می کند که عشق می تواند در آن ها جریان یابد و به سادگی میان شما جا به جا شود .
نکته ی فوق العاده ای که در باره ی مهربانی تصادفی و برنامه ریزی نشده و یا به عبارتی همان مهربانی چریکی وجود دارد این است که هر روز هزاران بار فرصت مهربان بودن به شما داده می شود . مثلا ماشینی پشت سرتان منتظر است تا سبقت بگیرد ، شما سریع راه را برای او باز می کنید ؛ کسی که در حال دویدن به سمت آسانسوری است که شما داخل آن هستید و می خواهد سوار شود و شما آسانسور را برایش نگه می دارید ؛ کسی چیزی از دستش می افتد و شما آن را از زمین برمی دارید و به او می دهید . اطرافیان و تمام کسانی که برایتان مهم و با ارزش اند ، نیاز دارند که بشنوند چقدر دوستشان دارید و بفهمند چقدر برای شما خاص ، مهم و ویژه اند و شما این حقیقت را به آن ها می گویید و یا نشان می دهید .
صدها غریبه و ناشناس در خیابان که لبخند ساده و خشک و خالی شما این پیام را به آن ها می دهد که نامرئی نیستند و وجود دارند .

http://delsoookhte.blogfa.com/cat-۲.aspx
توسط پویا روحی علمداری

منبع : مطالب ارسال شده