وقتی حقوق شهروندی در صداهای آلوده گم می شود

برخورداری از فرهنگ انصاف اجتماعی مسئله ای است که در تربیت نسل از اهمیت ویژه ای برخوردار است و انصاف اجتماعی به تعبیری یعنی این که فرد بتواند خود را جای دیگران بگذارد و موقعیت آنها را حس کند. رفتاری که انسان در اجتماع از خود بروز می دهد بازتاب شخصیت و فرهنگ اوست و زمانی که او درتعامل با دیگران از انصاف و عدالت رفتاری فاصله می گیرد، در حقیقت حقوق همشهریان خود را زیر پا گذاشته است. این مقدمه کوتاه، بهانه ای است برای بیان آنچه در پی می خوانید.
انگار صداها پایانی ندارند، صداهایی که همیشه هستند، تند و زشت و فرساینده جسم و روح. شبها نیز این داستان ادامه دارد. صدای ناهنجار تردد خودروهای سنگین و حمل مصالح ساختمانی، تخریب ساختمان های قدیمی و خاکبرداری ساختمان های جدید و ...
امروز دیگر آلودگی صوتی در کشورما به یک معضل اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده است و روزها صدای خودروها، کارگاه ها و بوق ها و شب ها تردد شبانه و از همه بدتر صدای گوشخراش دزدگیر اتومبیل هاست که شبانه روز با صدای آژیرهای بلندشان آرامش را از شهروندان سلب می کنند. عدم رعایت موازین رفتار اجتماعی و فرهنگی صاحبان این خودروها عامل به وجود آمدن این معضل اجتماعی شده است. از سویی به نظر می رسد برخی شهروندان تنها از یک قانون به نظر خودشان مقدس (!) پیروی می کنند و آن منافع و امیال شخصی شان است. احساس این ناامنی های شدید امری است که احتیاج به توصیف ندارد؛ بوق زدن ها، فحاشی، درگیری عابران با سواره ها و بالعکس، آژیر اتومبیل ها همان گونه که ذکر شد شب و روز نمی شناسند و گاه و بی گاه بر سر شهروندان آوار می شوند و آرامش شبانه آنها را که بعد از ساعت ها فعالیت در روز به آن احتیاج دارند سلب می کنند و با صداهای غیرقابل تحمل در معابر و کوچه های مسکونی به این ناهنجاری ها ادامه می دهند.
تحقیقات نشان داده است فشارهای عصبی ناشی از ناهنجاری های صوتی موجب پرخاشگری افرادی که در معرض این صداها قرار دارند می شود به خصوص آژیر اتومبیل ها که بیشتر شبیه به خروس بی محل هستند و بر اعصاب و روان افرادی که پا به سن گذاشته اند تاثیر سویی دارند و آرامش آنها را به هم می ریزند و این یعنی تجاوز به حقوق دیگران بدون این که پیگرد قانونی داشته باشد! داشتن انصاف اجتماعی وجدانی بیدار می خواهد که شهروند منافع و مصالح اجتماعی را زیر پا نگذارد و طوری رفتار شود که مشکلی بر مشکلات جامعه نیفزاید و یکی از راه های ساده و عملی در این زمینه رعایت قوانین است.
بی شک آنچه در اطرافمان می گذرد یک فاجعه است؛ هوای شهر در حد مرگ آوری آلوده است، آبها و منابع آبی به شدت در معرض آلودگی و انواع بیماری های قابل انتقال قرار دارند، خاک ها بر اثر دفن های غیراصولی زباله ها و... به نفس نفس افتاده اند که کمتر از هر چیز دیگر مورد توجه قرار دارند. نکته قابل ذکر این که در شورای عالی محیط زیست مقرراتی درباره آلودگی های صوتی نیز وضع شده است که براساس این مقررات مقدار قابل توجهی از آلودگی های صوتی مربوط به اماکن عمومی است؛ اما تا پیش از این تقریبا هیچ ابزار قانونی برای برخورد با این معضل به دلیل ایجاد صداهای ناهنجار وجود نداشته است؛ ضمن این که اگر قانونی هم نوشته شود و به سرنوشت بقیه قوانین مبتلا گردد، نمی توان به این وضع شلوغ و بی در و پیکر امیدی داشت. خلاصه این که صداهای ناهنجار هر روز و هر ثانیه و هر ساعت بر مغز و اعصاب تک تک شهروندان از جمله افراد مسن جامعه آوار می شود بی آن که راه حلی اساسی برای آن اندیشیده شود.


فاطمه تورانی

منبع : روزنامه جوان