آپارتمان نشینی

شاید شما هم توی یک شهر بزرگ زندگی می کنید. یکی از دردسرهای شهرهای بزرگ این است که حسابی شلوغ است. مثلا فکرش را بکنید توی یک آپارتمان چند طبقه زندگی می کنید. یک آپارتمان با یک عالمه خانواده و یک عالمه سر و صدا. حالا باید چه کار کنیم که توی آپارتمان بتوانیم راحت زندگی کنیم. اولین راه برای زندگی در آپارتمان این است که آدم های خیلی تمیزی باشیم. آدم های شلوغ و کثیف به درد زندگی توی آپارتمان نمی خورند چون هنوز چند هفته نگذشته آپارتمان را تبدیل به یک زباله دانی بزرگ می کنند. این جور آدم ها تا می توانند همه جا را کثیف می کنند و به هم می ریزند. بند رخت لباس ها را جلوی پنجره آویزان می کنند، زباله های شان را توی راه پله ها می ریزند، سوسک ها و موش هایی را که توی وسایل شان با خودشان آورده اند توی آپارتمان پخش می کنند و خلاصه در و دیوار را کثیف و خراب می کنند. خوب شما اگر دوست دارید آپارتمان تمیزی داشته باشید سعی کنید از این کارها نکنید.
راه بعدی کم جمعیت بودن است. اگر تعداد افراد خانواده تان خیلی زیاد است زندگی در آپارتمان به دردتان نمی خورد. آپارتمان به این کوچولویی که جای این همه آدم نیست. ممکن است یک دفعه سقف پایین بریزد، پس این قدر شلوغش نکنید.
ساکت بودن هم لازمه زندگی در آپارتمان است. اگر قرار باشد روز و شب سر و صدا کنید و با جیغ و داد توی راهرو و راه پله رفت و آمد کنید هیچ کدام از همسایه ها از دست شما نمی توانند حتی یک لحظه چرت بزنند. این جوری همه، سر درد می گیرند و کمبود خواب پیدا می کنند شاید آخر سر هم حسابی جوش بیاورند و شما را از آپارتمان بیرون بیندازند. این هم تقصیر خودتان است. گفتم که ساکت باشید.
از آوردن حیوانات اهلی و وحشی توی آپارتمان خودداری کنید. آپارتمان که جای این جور کارها نیست. حیوانات ممکن است بیماری های جور وا جوری داشته باشند و همه را مریض کنند.
حالا اگر توی خانه سگ یا گربه و گوسفند و... نداشته باشید، چه اتفاقی می افتد؟
با ادب و خوش اخلاق باشید. آدم های بد اخلاق که زود عصبانی می شوند و شروع به جیغ و داد می کنند، به درد آپارتمان نشینی نمی خورند چون ممکن است هر روز با یک نفر دعوایشان بشود و شروع کنند به جیغ و داد و کتک کاری. آپارتمان که میدان جنگ نیست.
من فکر می کنم اگر این چیزها را رعایت کنیم راحت تر می توانیم زندگی کردن توی آپارتمان را تحمل کنیم.

منبع : روزنامه خراسان