تا باشد از این بی قانونی ها!

ظهر که می شد جای سوزن انداختن نبود. صدای بوق خودروها هر عابری را کلافه می کرد. رانندگان هم دست کمی از عابران عاصی شده نداشتند. جلوی مدرسه همیشه صبح ها و ظهرها غوغا بود. والدین دانش آموزان سوار بر خودرو در پی یافتن یک جای پارک موقت بودند، والدین منتظر پیاده هم، کم نبودند.
خودروهای منتظر چنان درهم گره می خوردند که اجازه عبور هیچ وسیله دیگری را نمی دادند. والدینی که موفق شده بودند فرزند خود را از بین انبوه تعطیل شدگان بیابند و سوار بر خودرو کنند، در پی یافتن راهی برای عبور بودند اما دریغ از یک راه باریک، هیچ راهی برای عبور نبود!!
صدای بوق ممتد مرتب به گوش می رسید و داد و هوار رانندگانی که سرخود را از خودرو بیرون آورده بودند لحظه ای قطع نمی شد. با چنین ترافیکی، تحمل سرویس های مدرسه دیگر غیرممکن بود. عرض خیابان را اشغال کرده بودند.
پیدا کردن دانش آموزان بازیگوش که باید سوار سرویس هایشان می شدند، کار سختی بود و خیلی طول می کشید تا رانندگان بتوانند تک تکشان را پیدا و به اصرار سوار خودرو کنند.
صدای والدینی که سعی داشتند جای پارک برای خودروی خود پیدا کنند اعصاب رانندگان سرویس را به هم ریخته بود... این وضعیت هرروز بود و هر روز حوالی ظهر این خیابان فرعی به این شکل مسدود می شد. اما یک روز ظهر این اتفاق نیفتاد.
نه روز جمعه بود و نه روز تعطیل رسمی دیگری. فردا و فرداهایش هم دیگر این اتفاق تکرار نشد. ظهر بود اما ترافیک خیلی روانی در حوالی مدرسه جریان داشت. پس از گذشت چند روز این موضوع برای ساکنان یک علامت سئوال ایجاد کرده بود. یک روز ظهر در حین عبور از کنار مدرسه، منظره تعجب آوری را دیدم.
حیاط مدرسه بیشتر شبیه یک پارکینگ بود، شاید پارکینگ سازمان تاکسی رانی. چون تعداد زیادی تاکسی زرد به همراه چند دستگاه خودروی شخصی داخل حیاط به چشم می خورد. زمان خوبی برای گرفتن عکس بود. دوربین را برداشتم و چند صحنه ای را در حافظه دوربین ثبت کردم. به محض گرفتن عکس یکی از مسئولان مدرسه علت را جویا شد، می خواست بداند کجای این صحنه برای یک خبرنگار جالب توجه بوده است. فرصت خوبی بود تا اصل قضیه را از این مسئول بپرسم، علت این که چطور بار ترافیکی این قدر کاهش یافته و پیشنهاد هدایت سرویس ها به داخل حیاط مدرسه از سوی چه کسی بوده است؟ آن مقام مسئول در مدرسه علاقه ای به دادن اطلاعات دراین باره نداشت، گویا طبق قانون مدارس، سرویس ها نمی توانند داخل محوطه مدرسه پارک کنند و این مدرسه برای از بین بردن گره ترافیکی ناچار به انجام این کار به ظاهر غیرقانونی شده است. چه قانونی و چه غیرقانونی، ما که نفهمیدیم چرا انجام یک کارخوب و مشکل گشا باید در دل مسئولان مدرسه دلهره ایجاد کند. دلهره از این که انتشار این مطلب چه تبعاتی می تواند ایجاد کند. به هر صورت ما به عنوان یک رسانه حمایت خود را از انجام این کار خوب ولو غیرقانونی اعلام می کنیم. به قولی تا باشد از این بی قانونی ها!

منبع : روزنامه خراسان