مهاجر افغانی و استعمار نو

مهاجر افغانی و استعمار نو نام وبلاگ یک افغان است. نویسنده این وبلاگ که نام خود را مهاجر افغان ۲۵ ساله ساکن ایران گذاشته در یکی از پست های خود درباره فاجعه انسانی در افغانستان؛ ۲۰ میلیون گرسنه نوشته است؛ مسلماً زندان برای هر انسان دردآور است به ویژه تصاویر تکان دهنده و شکنجه در زندان های «ابوغریب» و «گوانتانامو» خواب از چشم انسان می گیرد. با این همه اوضاع امروز مردم افغانستان به گونه یی است که آنها آرزو می کنند، در این زندان ها به سر می بردند و شاهد از دست رفتن اعضای خانواده خود در اثر گرسنگی نبودند. مردم افغانستان پس از طالبان در وضعیتی فلاکت بار به سر می برند. به همین دلیل بی مناسبت نیست که بگوییم افغانستان هم دست کمی از گوانتانامو و ابوغریب برای مردم بی پناه این کشور ندارد. امروز در افغانستان تحت کنترل، امریکا بیش از ۲۰ میلیون افغانی با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند. با این حال هیچ کسی صدای آنها را نمی شنود. در این سرزمین اگر ساعت ۵ صبح به یکی از سرکنسولگری های ایران سری بزنید، می بینید صدها افغانی پشت میله های آهنی برای دریافت «ویزا» صف کشیده اند، در حالی که بیشتر این افراد زمانی که ایران را برای چندمین بار ترک نموده بودند با خودشان عهد بسته بودند که دیگر میهنشان را ترک نکنند.
با وجود وضع نابسامان افغان ها و وجود هزاران مانع سر راه زندگی آنها در این کشور، رسانه های غربی نه تنها مشکلات این مردم را منعکس نمی کنند بلکه با بزرگنمایی پیشرفت های امریکا در مبارزه با تروریسم، کاستی ها و ناکامی های ناشی از اشغال افغانستان را پنهان می سازند. رسانه های خارجی به دلایل خاص خبرها را آنچنان که درزمان طالبان یا تجاوز روسیه می پرداختند، پوشش نمی دهند، در عوض خبرنگاران این رسانه ها خبرهایی را تیتر خود می کنند که نشانگر پیشرفت های کشورشان در این سرزمین باشد. خبرگزاری های بی بی سی از انگلیس، دویچه وله از آلمان و سی ان ان از امریکا هر یک از زاویه دلخواه خود به اتفاقات افغانستان می پردازند. با این حال وضعیت اضطراری کودکان و مادران افغان که در حال مرگ تدریجی بر اثر سوء تغذیه و بیماری هستند از چشم تیزبین این خبرنگاران دور می ماند. کارگران افغان که بیشترشان سرپرستی خانواده های بالای ۵ نفر را به عهده دارند، اگر موفق شوند روزانه ۱۵۰ افغانی(معادل سه دلار امریکا) درآمد کسب کنند، هنر کرده اند. میزان اجاره بها در افغانستان به طور متوسط ماهانه دو هزار افغانی است. از همین رو می توان فهمید که قوت روزانه چنین خانواده هایی بیش از یک وعده غذا شامل نان خشک چیز دیگری نیست. افغانستان تنها کشوری است که کودکان آن در اثر گرسنگی اقدام به خودکشی می کنند، اما مقامات بین المللی و نهادهای حقوق بشر کمترین توجهی به این امر نمی کنند.

منبع : روزنامه اعتماد