احساس نیاز

پرنده ای که دانه ای به دهان گرفته و در حال حرکت به سوی لانه اش است، با غریزه اش پای در راهی می گذارد که حاصل آن عشق ورزی و بخشیدن حیات به دیگری است.
احساس نیاز، احساسی است که در زندگی همواره در جریان است. انسان ها در شرایط و موقعیت های مختلف چون زنجیره ای به هم متصل هستند و باید نیازهای یکدیگر را برطرف سازند.
این احساس نیاز، برای هر فردی ایجادکننده مسئولیت است.
نمی توان از کنار آنهایی که دست های خود را به سوی ما دراز کرده و ابراز نیاز می کنند، با بی تفاوتی عبور کرد و چشم ها را بر مهم ترین مسئولیتی که گیتی بر تمام موجودات گذاشته است، بست.
نمی توان از پرنده ای که با تمام کوچکی اش به ندای درونی خود پاسخ می دهد، کمتر بود و ضعیف تر عمل کرد.

[فاطمه فیضی]

منبع : روزنامه ایران