دویدن با آسم

«دقیقا یاد ندارم چه موقع تشخیص بیماری آسم برایم گذاشته شد چون والدینم هر دو سیگاری بودند و ما در منزل از سگ و گربه نگهداری می‌کردیم. در نتیجه حساسیت‌ یار همیشگی من در دوران کودکی بود. در دوران کودکی به بازی فوتبال علاقه زیادی داشتم و با وجود مشکلات تنفسی آن را رها نمی‌کردم اما وقتی در ۱۸ سالگی تشخیص آسم و عفونت مکرر تنفسی برایم گذاشته شد دیگر متوجه شدم ماجرا جدی است.»...
اینها گفته‌های آقای راسل فلوید هنرپیشه معروف و محبوب تئاتر و فیلمنامه‌نویس انگلیسی است. او که عضو تئاتر ملی انگلیس و تور تئاتر اروپا است با وجود آسم و مشکلات تنفسی برنامه زندگی‌‌اش را متوقف نکرده است. او می‌گوید: «با شنیدن اسم آسم کمی نگران شدم. من که همیشه با آلرژی و مشکلات تنفسی دست و پنجه نرم می‌کردم حس کردم حالا که به آسم مبتلا شده‌ام دیگر باید با زندگی عادی خداحافظی کنم. این تجربه‌ای بود که از فیلم‌ها و اطرافیان کسب کرده بودم که همیشه فرد مبتلا به آسم را آدمی ضعیف و بسیار آسیب‌پذیر نشان می‌دادند. وقتی پزشکان و پرستاران برایم توضیح دادند که این بیماری درمان قطعی ندارد و باید با مصرف دارو و اسپری و تغییر روش زندگی مشکلاتم را کمتر کنم خیلی ناراحت شدم. چند بار در بیمارستان بستری شدم که یک بار آن به دلیل مه و آلودگی شدید هوا در لندن بود و موجب فوت چند نفر شد. در منزل همیشه کپسول اکسیژن داشتیم و اقدامات لازم برای حملات آسم را یاد گرفته بودم. این شرایط برای من که پسری جوان بودم محدودیت‌هایی به وجود آورد که ناچار بودم بپذیرم.
بیماری آسم علاوه بر مشکلات جسمی هزینه‌های بالایی را هم به دنبال دارد چون یک بیماری مزمن است و بیمار ناچار است سال‌ها از دارو و تجهیزات کمک تنفسی استفاده کند. پس از مدتی با رعایت دستورات پزشکی بیماری‌ام تحت کنترل درآمد و پزشکان خوشحال بودند که مشکلات تنفسی‌ام به حالت مزمن تبدیل نشده است. وقتی به تدریج با شرایط جسمی‌ام عادت کردم تصمیم گرفتم اهدافم را در زندگی عملی کنم و به همین دلیل به آموختن رشته تئاتر مشغول شدم و به دلیل استعدادم خیلی زود نقش‌آفرینی کردم. در ابتدا می‌ترسیدم در صحنه تئاتر با مشکل تنفسی روبه‌رو شده و کار نمایشی خراب شود اما با مصرف به موقع داروها مشکلی برایم پیش نیامد و نگذاشتم استرس و تنش وضعیت جسمانی‌ام را بدتر کند. به این ترتیب من در رشته‌ای که عاشق آن بودم کار کردم و خوش درخشیدم. چند سال پیش به توصیه پزشکان و همسرم و با هدف کاهش وزن، ورزش دویدن را آغاز کردم و با دو ماراتن تا حد زیادی وزن کم کردم. با وجود آنکه در طول دویدن چند بار اسپری تنفسی مصرف کردم اما همه چیز خوب پیش رفت. به این ترتیب جرأت پیدا کردم ماراتن و شنا را به طور منظم دنبال کنم که هر دو برای بیماران آسمی بسیار توصیه می‌شود و اکنون پس از چند سال بسیار سرحال و پرنشاط هستم.»

منبع: BBCNEWS

منبع : روزنامه سلامت