پنجشنبه, ۹ فروردین, ۱۴۰۳ / 28 March, 2024
مجله ویستا

۲۳ مهر: در شهر چه گذشت؟!


۲۳ مهر: در شهر چه گذشت؟!
رفتارها- یکی از اقدامات خوبی که در سطح شهر انجام شده، قراردادن دستگاه‌های ورزشی در پارک‌هاست. به این ترتیب خانواده‌ها می‌توانند بدون کمترین هزینه‌ای از دستگاه‌هایی مشابه آنچه در سالن‌های ورزشی قرار دارد استفاده کنند.
این در حالی است که اخیرا برخی مدارس نیز از این طرح الگوبرداری کرده و فضای حیاط خود را به این دستگاه‌ها مجهز کرده‌اند تا دانش‌آموزان بتوانند از آنها استفاده کنند. با توجه به اینکه متاسفانه در برخی مدارس توجه کافی به زنگ ورزش دانش‌آموزان معطوف نمی‌شود، این وسیله‌ها می‌تواند تا حدود زیادی به تحرک بدنی دانش‌آموزان کمک کند. از سوی دیگر معمولا تور والیبال یا زمین بسکتبال مدارس به زنگ‌های ورزش محدود می شوند. اما از آنجایی که این وسیله‌ها در فضای مشخصی قرار گرفته و عبور و مرور سایر دانش آموزان را مختل نمی‌کنند، می توان علاوه بر زنگ های ورزش در زنگ های تفریح هم از آنها استفاده کرد.
● آبیاری پله‌ها
در گذشته که اغلب خانه‌ها یک‌طبقه بود، معمولا از فضای پشت‌بام برای پهن‌کردن لباس‌های شسته‌شده استفاده می‌شد. اما با گسترش زندگی آپارتمان نشینی، خشک کردن لباس‌ها به فضای بالکن محدود شد و آن دسته از آپارتمان‌هایی هم که بالکن نداشتند، ساکنان خود را ناچار ساختند که لباس‌ها را در محیط خانه خشک کنند. با این حال لزوم قرار گرفتن لباس‌ها در معرض نور آفتاب موجب می شود که هر از چندی ساکنان آپارتمان‌ها لباس‌ها را به پشت‌بامی که بین همه ساکنان مشاع است انتقال دهند تا اندکی از نور خورشید بهره‌مند شوند. اما متاسفانه هنگام انتقال لباس‌ها به پشت بام دقت کافی صورت نمی‌گیرد و راه‌پله‌ها یا آسانسور پر از آبی می‌شوند که از لباس‌ها می‌چکد. این در حالی است که ساکنان آپارتمان‌ها می توانند ابتدا آب لباس‌ها را گرفته و سپس با قراردادن آنها در ظرفی که آب از آن به بیرون چکه نکند، به پشت بام برسند.
● فیلم‌های روز در اتوبوس شب
اتوبوس‌های شب‌رو و بین شهری مجهز به دستگاه‌های پخش سی دی هستند و این موضوع گاهی اوقات خواب را از برخی مسافران می‌گیرد. به نظر می‌رسد هر قدر پودر لباسشویی و شیر یارانه‌ای در این شهر کمیاب است در عوض فیلم‌های روز سینما فراوان و در دسترس باشد. راننده‌های اتوبوس شب نیز از قافله خرید فیلم‌های روز سینمای ایران و هند عقب نمی‌مانند و مسافران را به دیدن یکی‌دو جین از آنها میهمان می‌کنند. حال تکلیف مسافرانی که در ساعت ۳ بامداد خوابند و نمی‌خواهند قصه‌های تکراری مرگ و ازدواج و دیگر کلیشه‌های سینما را نظاره‌گر باشند، معلوم نیست.
البته گاهی اوقات در سفر‌های طولانی‌تر تکلیف آنها به قول بچه مدرسه‌ای‌ها ۲بار از مشق دیشب است. یعنی دیدن دوباره و چندباره همان فیلم‌های شب پیش. دستگاه پخش سی‌دی در این اتوبوس‌ها قرار است تا صبح راننده را همراهی کند تا همگی از اینکه خواب به چشم‌های راننده نیاید مطمئن باشند. در نبود فرهنگ اعتراض بجا نیز چنانچه یکی از مسافران نخواهد این وضعیت نامناسب را تحمل کند و لب به شکایت بگشاید با این تعبیر: « اگه ناراحتی پیاده شو» روبه‌رو می‌شود. این در حالی است که به طور حتم خواب، آرامش و سکوت، به ویژه در ساعات نیمه شب، حق مسلم هر مسافری است.
● کلاس‌ فشرده، صندلی فشرده‌تر
با اینکه تعدادی از آموزشگاه‌های زبان‌های خارجی، شهریه‌های بالایی از ثبت‌نام کنندگان دریافت می‌کنند اما امکانات مناسبی در اختیار آنها قرار نمی‌دهند. جدای از نبود لابراتوار و سایر امکانات صوتی وتصویری در این دسته از آموزشگاه‌ها، حتی صندلی‌های راحتی نیز یافت نمی‌شود. در کلاس‌های فشرده آموزش، هر یک از زبان‌آموزان باید حدود ۶ ساعت روی صندلی‌هایی بنشینند که از خود کلاس فشرده‌تر و سخت‌تر است. علاوه بر این، زیردستی صندلی‌ها نیز یا کوچکند یا لق و زهواردررفته است. این در حالی است که گاهی اوقات آموزشگاه‌های گمنامی وجود دارند که در کنار آموزش استاندارد و صحیح از وسایل و امکانات مناسب‌تری استفاده می‌‌کنند.
منبع : همشهری آنلاین


همچنین مشاهده کنید