کودکی، فصل خوش جوانه زدن

● رنگ
زندگی، رنگ است. رنگ زیباست. آدم های بزرگ، هزاررنگ را به رسمیت می شناسند. کوتاه قامتان کم بینا گرفتار سیاه و سفیدند در جهانی که پر است از همه رنگ.
● نقاشی
زندگی رنگ است، یعنی هر لحظه زندگی رنگی است در اختیار تو تا تابلوی زندگی خویش را نقاشی کنی. می شود نقش زشت کشید و می شود نقش زیبا پس فرزندانمان را به نقاشی های زیبا عادت دهیم تا امروز و فردایشان زیبا شود.
● میوه های زندگی
کودکان میوه های زندگی هستند. ام الله راستی کی میوه کرم خورده و معیوب را دوست دارد؟ مواظب کرم های آدم نما و خطراتی که سر راه میوه های زندگی ما هست باشیم. کودکان امروز را مثل میوه های سالم به فردا تحویل دهیم.
● گل های باغ
گل های باغ را به میهمانی بهار و فصل شکفتن باید برد.مراقب تندبادهای آلوده که باغ و راغ را درمی نوردد و گل ها را پرپر می کند باشیم. مراقب دست هایی که به سوی گل ها برای چیدن دراز می شود هم. گل ها باید گل بمانند تا جامعه باغی پرگل شود.
● کودکان مسجدی
مسجد، باغستان همیشه بهار جان و بسیج بهار بی خزان انقلاب است. مسجد، خانه خداست و جایی که همیشه نفس پاکان را با خویش دارد. حضور بچه ها در مسجد بزرگی می بخشد و آنان را با فرشته ها نفس به نفس می کند.
● هجرت
باید رفت... فرقی نمی کند با چه، مهم رفتن است. حتی اگر هر رفتنی به رسیدن منتهی نشود اما برای رسیدن ناگزیر از رفتنیم. ماندن، اگر آب هم باشیم، کدر و آلوده مان می کند. باید برویم از جنس مهاجرت به سوی خدا.
● سنگ
کار باید کرد. می شود به همت از سنگ، نان حلال به دست آورد.می شود از دل سنگ خارا به هلال ماه زندگی رسید.می شود با دلی به زلالی آب، از سنگ های زندگی عبور کرد. می شود آسانی و راحتی را با دشواری تجربه کرد که «ان مع العسر یسری».
● توزیع نور
توزیع نور، تقسیم زلالی آگاهی، حلاوت صد چندان دارد و تو چقدر خوشحالی که کالای روشنی می فروشی و می دانی آن چه تو با دستان کوچکت می فروشی می تواند درهای بسته بزرگی را به روی مردم باز کند. تو تاجر نوری.
● زبان امروز
دنیای امروز، زبان تازه ای دارد. این زبان را باید آموخت تا توانست از دست اکوان دیو به سلامت رست، این زبان را باید آموخت و فرهنگ دیرینه خویش را امروز به این زبان خواند و به این زبان به جهانیان آموخت. پس خوب این زبان را فرا بگیر!
● مدرسه
درس... زندگی... زندگی... درس. مدرسه را باید دوست داشت و معلم را که به مهربانی ما را نور در کام می کند... به بچه های مان عشق به مدرسه، عشق به معلم و عشق به همه خوبی ها را بیاموزیم و یادشان دهیم، مدرسه خرمن نور است. نور باید نوشید.
● میثاق
میان ما و امام حسین(ع) رابطه ای عاشقانه است. ما حسین را از سر خود دوست تر داریم و سر زمانی برای ما عزیز است که در پای او و آرمان های حسینی باشد. ما در حرم امام رضا(ع) با همه امامت و ولایت میثاق جان می بندیم از همان کودکی.
نماز، صحبت با خداست. با خدا عاشقانه سخن بگوییم. همکلامی باخدا در مسجد که خانه عشق است، حلاوتی دگر دارد... پس حی علی الصلاهٔ ...

منبع : روزنامه خراسان