گاهی از همه چیز قلبمان گردگیری کنیم

هر یک از ما چیزی را از دست می‌دهیم که برایمان عزیز است. فرصت‌های از دست رفته، امکانات از دست رفته، احساساتی که هرگز نمی‌توانیم برشان گردانیم. این قسمتی از آن چیزی است که به آن می‌گویند زنده بودن.
اما در درون کله‌ی ما- دست کم این جایی است که من تصور می‌کنم- جای کمی‌ هست که این خاطرات را در آن بیانباریم. اتاقی با قفسه‌هایی نظیر کتابخانه.
برای فهم کارکرد قلب‌مان باید مثل کتابخانه فیش درست کنیم. باید چندی به چندی از همه چیز گردگیری کنیم، بگذاریم هوای تازه وارد شود و آب گلدان‌های گل را عوض کنیم. به عبارت دیگر، همیشه در کتابخانه‌ی خصوصی خودت به سر می‌بری.

منبع : خبرگزاری ایسنا