اثر گلیسمیک (glycemic effect)

در صورت مصرف غذائی که حاوی میزان زیاد قند و میزان کمی فیبر، پروتئین و چربی باشد. قندخون ممکن است بیش از حد افزایش یابد. در اینجا لوزالمعده واکنش نشان می‌دهد و میزان بیشتری انسولین برای کنترل قندخون ترشح می‌کند.
به علت ترشح اضافی انسولین قندخون نیز افت بیش از حد پیدا می‌کند. اثر غذا بر قندخون و واکنش انسولینی یک فرد را اثر گلیسمیک می‌نامند. هرچه اثر گلیسمیک یک ماده غذائی بیشتر باشد، قندخون سریعتر افزایش پیدا می‌کند و انسولین بیشتری ترشح می‌شود.
ترشح اضافی انسولین می‌تواند اثرات نامطلوبی در بدن داشته باشد. نتیجه می‌گیریم که هرچه اثر گلیسمیک یک مادهٔ غذائی پائین‌تر باشد، تأثیر آن مادهٔ غذائی بر قندخون نیز مطلوب‌تر است. به طور کلی توصیه می‌شود بیشتر از غذاهائی استفاده شود که اثر گلیسمیک کمتری دارند. به عنوان مثال اثر گلیسمیک نان، برنج و شکر بالا می‌باشد، در مقابل اکثر سبزیجات، شیر و حبوبات اثر گلیسمیک پائینی دارند.

منبع : مطالب ارسال شده