به مهمانی سوم خوش آمدید!

مردم معمولا مهمانی‌ها را تقسیم می‌کنند به مهمانی‌های رسمی و غیررسمی.
توی مهمانی‌های رسمی، میزبان بیشتر خودش را موظف می‌داند که از مهمان‌هاش پذیرایی کند. مهمان هم بیشتر احساس مهمان بودن می‌کند. یعنی ته دلش انتظار دارد که خوب ازش پذیرایی بشود، بهش احترام بگذارند، به شخصیتش اهانت نکنند،... چون رسماً از او دعوت کرده‌اند ولی توی مهمانی‌های غیررسمی ظاهرا میزبان راحت‌تر است و مهمان هم انتظار آن چنانی ندارد. توی مهمانی‌های غیررسمی، مهمان مثلا رفته به رفیقش سر بزند، برای ناهار نگهش داشته و به او گفته بمان هر چی هست با هم می‌خوریم. به نظرم از هر دو نوع مهمانی می‌توانیم مهمانی سومی درست کنیم که می‌تواند اسم نداشته باشد ولی ویژگی و مشخصاتی دارد: مهمانی‌ای که توی آن میزبان اذیت نشود، خودش را به تکلف و سختی نیندازد، با مهمانش راحت باشد و از طرفی احترامش را هم نگه دارد و مهمان هم انتظارهای رنگارنگ از صاحبخانه نداشته باشد. اگر هدف مهمانی گپ‌زدن و احوالپرسی و خوشگذرانی سالم است به نظر من توی مهمانی سوم این هدف تأمین می شود.


نویسنده : پیام شعبانی

منبع : ۵ روز