درس زندگی

کودکان همیشه پیام آور راستی ها و سادگی ها هستند.
دیدن کودکی که با دستان کوچکش انگشت توانمند پدر را در دست گرفته است، مرا به این فکر می اندازد که چقدر خوب است به بهانه ای دستان پرمهر و محبت اطرافیان مان را بگیریم و از گرما و انرژی آنها حداکثر استفاده را ببریم.
این تصویر از زندگی به من می آموزد که در جریانات مختلف زندگی برای حرکت کردن و ادامه دادن راه و قدم گذاشتن در مسیر درست باید بتوان از دیگران انرژی کسب کرد و در همان حال به دیگران انرژی بخشید؛ درست مانند کودکی که در همان زمان که از دستان پرمهر پدر انرژی می گیرد، با دستان کوچک خود و نگاه پرمهر و محبتش به پدر و اطرافیانش انرژی می بخشد.
فکر می کنم من نیز در جریان زندگی ام باید بتوانم مانند آن کودک نوپا برای دیگران منبع انرژی باشم.
اینگونه زیستن است که لبخندی زیبا و جاودانه بر لب هایم می نشاند.

[فاطمه فیضی]

منبع : روزنامه ایران