جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

بی هدف بودن یعنی مرگ زمان


بی هدف بودن یعنی مرگ زمان
چه برای رسیدن به اهداف و آمال خود و چه برای آنکه ساعات و روزهای زندگی خود را ملال آور و پر استرس و غیر مفید نگذرانیم نیازمند دانستن مهارتی به نام «مدیریت زمان» هستیم. این بحث به اندازه ارزش زندگی مان مهم است زیرا بی تفاوت و بی خیال و با امروز و فردا کردن زمانی را از دست می دهیم که لحظه به لحظه اش عمر ما را شکل و معنی می بخشد. اما برای آنکه نخستین گام را در مدیریت زمان برداشته باشیم لازم است تا اهداف و اولویت های زندگی خود را مشخص کنیم. اهداف در زندگی بشر به سه دسته عمده تقسیم می شوند. اهداف بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت. اهداف بلندمدت مثل اهداف و چشم اندازهایی است که می خواهیم در دهه سوم یا میان سالی و حتی سالمندی و تا حداقل ۶ تا ۸ سال بعد بدان ها دست یابیم که به فراخور حال و سن افراد می تواند شامل پایان تحصیلات در مقاطع دکترا، ریاست کارخانه ای که در آن کار می کنیم، ساختن خانه و ایجاد درآمدهای پایدار برای گذراندن یک سالمندی شاد و ایمن و راحت باشد.
اهداف میان مدت نیز که مثل حلقه ارتباطی بین اهداف کوتاه مدت و بلندمدت است موجب می شوند تا اقدامات کوچک و در واقع نخستین گام های رسیدن به آرزوها و اهداف بزرگ خود را به چشم انداز اهداف بلندمدت هماهنگ کنیم و در راستای اهداف بلندمدت گام برداریم هدف های میان مدت هدف هایی هستند که بین ۳ تا ۵ سال را البته نسبت به فراخور حال و سن فرد شامل می شود. مثلا رسیدن به مرحله ای از تحصیل، کسب کار مناسب داشتن و پس انداز لازم برای سرمایه گذاری که در هدف بلندمدت مد نظر بوده است و ... اما شاید بهترین بخش کار مربوط به هدف کوتاه مدت باشد هدف هایی که از یکروز تا یک هفته را شامل می شود و تعلل در سازماندهی آنها به طور جدی مرگ زمان را برای ما به همراه خواهد داشت. چه بسا با تنبلی هایی که می کنیم روزها را یکی پشت سر هم از دست می دهیم روزهایی که مثل قطره اندک و ناچیز دیده می شوند اما وقتی به خود می آئیم به دریای عظیمی از وقت هدر رفته و عمر از دست رفته بدل می شوند.
به همین سبب است که اصلی ترین بخش مدیریت زمان را نیز سازماندهی زمان به صورت هفتگی می دانند و می بایست برای دستیابی به اهداف خود برنامه های نیم ساله جهت انجام کارها تدارک دید. بدون هدف هم انجام برنامه و وظایف مشکل است زیرا اولا خط راهنمایی برای تعیین اولویت بندی برنامه ها نداریم و دوم آنکه انگیزه ای برای انجام و تکمیل کارهای برنامه ریزی شده نیست. باید با خود خلوت کنید آرزوها و اهداف زندگیخود را مشخص کنید و به روی کاغذ بنویسید آنها را اولویت بندی کنید و هر روز صبح برنامه روزانه داشته باشید و شب قبل از خواب هم از خود بپرسید تا چه حد در آن جهت مشخص شده گام برداشته و یا از برنامه عقب مانده اید.
منبع : روزنامه ابتکار


همچنین مشاهده کنید