او فقط حمایت می خواهد

والدین وقتی فرزندشان به نوجوانی می‌رسد، با مسائل و مشکلاتی روبرو می‌شوند که قبلاً وجود نداشته است. بنابراین باید بدانند چگونه رفتارکنند که آرامش و امنیت هرچه بیشتر برای طرفین حاصل شود. نوجوانی سن مرموز شدن، تغییر کردن و تردید است. از طرف دیگر شما نیز نگران هستید، پس فشار خود را بر او افزایش می‌دهید. او نیز که خواهان استقلال بیشتری است واکنش نشان داده و قصد ندارد در محدودیتی که شما ایجاد کرده‌اید، زندانی شود. بدین ترتیب کار به بحث و مشاجره و گاه دعوا می‌کشد. مسأله اینجاست که در این میان کسی مقصر نیست‎.
‎اگر دو طرف وضعیت و شرایط را به خوبی درک نکنند، نخواهند توانست ارتباط خوبی با یکدیگر برقرار سازند.‏
این شرایط برای نوجوان نیز سخت است. چرا که بسیاری از تغییرات در همین سن رخ می‌دهد و نوجوان نیز در مواقعی دچار حالت تردید، نگرانی و نبود اعتماد به نفس می‌شود. او از لحاظ روحی نیز دچار بیشترین تغییرات شده و خشم شدید و عشق فراوان را تجربه می‌کند. از نظر جسمی، به تکامل رسیده و از نظر هوش در فعال ترین وضعیت ممکن قرار دارد و نیاز به حمایت والدین در این دوران بیشتر از هر وقت دیگر احساس می‌شود‎.
‎وقتی والدین با بحران نوجوانی فرزندانشان روبرو می‌شوند، در بسیاری از موارد سعی می‌کنند کنترل امور را به دست بگیرند. برخی دیگر نیز سعی می‌کنند اصلاً به کارهای نوجوان کاری نداشته باشند تا از هرگونه مجادله پرهیز شود و نوجوان خودش راهش را پیدا کند. جالب این که هر دو روش بی‌نتیجه است‎:
‎نوجوانی که والدین قدرت طلب دارد، بیشتر به طغیان و سرکشی می‌پردازد تا ثابت کند که مستقل و دارای قدرت تصمیم‌گیری است‏‎.‎او ممکن است حتی برخی از مسائل را مخفی کرده و از والدین فاصله بگیرد. در هر دو حال، نوجوان حمایت کافی را از والدین نمی‌گیرد. فرصت را مغتنم بشمارید. رابطه ای متفاوت از دوران کودکی فرزندتان با وی برقرار کنید. سرکشی او را یک مرحله مهم در استقلال او بدانید. در کنار او باشید و خود را کنار نکشید. در مورد کنجکاوی و نیاز به اطلاع از امور مربوط به او با وی صحبت کنید. البته زمانی را نیز برای تنها بودن به او بدهید‎.
● ‎بهترین کار در لحظات بحرانی
بهترین کار چند لحظه مکث و کشیدن چند نفس عمیق است. با این کار به خود فرصت آرامش و واکنش صحیح می‌دهید‏‎.
‎بهتر است در لحظات بحرانی با نوجوان بحث نکنید و فکر کنید که بهترین و مناسب‌ترین واکنش شما چه می‌تواند باشد، البته با آرامش‏‎.
● ‎چگونگی برقراری ارتباط ‏
نوجوان تمایل دارد بیشتر با دوستان و همسن و سالان خود باشد اما در عین حال نیازمند والدین نیز هست. البته نیازمند حمایت، راهنمایی، تشویق و تأیید والدین است، نه دستورات آنها. ‏
تحقیقات نشان داده‌اند نوجوانانی که با والدین خود در مورد مسائلی مانند موادمخدر و دیگر بزهکاری‌ها گفتگو می‌کنند، ۳۶‌درصد کمتر دچار این‌گونه کجروی‌ها میشوند. از طرف دیگر یکی از مهمترین عوامل در برقراری ارتباط با نوجوان این است که برایش وقت بگذارید. می‌توان وقتی نوجوان از مدرسه بر می‌گردد، به صحبت‌های او گوش کرد. اما مراقب باشید که صحبت‌هایتان جنبه دستوری و قضاوتی نداشته و همراه با تشویق باشد.
بهترین راه، توجه به مسائل جزیی اما مطلوب است. مثلاً می‌توان گفت: من از نحوه صبحت کردن تو با دوستم خیلی لذت بردم. یا گاهی اوقات از موارد بد جزیی صرفنظر کنیم. در گفتگوها نیز یک طرفه برخورد نکنید و فقط به انتقاد و موضع‌گیری نپردازید.‏
‏والدین چند دسته هستند. ۳ گروه از والدین فرزندانی بی‌مسئولیت برای آینده تربیت می‌کنند: والدینی که بیش از حد از فرزندان حمایت می‌کنند و همه کارها را به جای آنها انجام می‌دهند، والدینی که به شدت سخت‌گیر و دائم در حال ایراد گرفتن، انتقاد کردن و دستور دادن هستند و والدینی که بیش از حد نوجوان را آزاد می‌گذارند تا هرچه می‌خواهد اعم از درست یا غلط انجام دهد‎.

دکتر علی قائمی

منبع : روزنامه اطلاعات