دو راه رسیدن به یگانگی

هر گاه آگاهانه به کاری مشغولی ناآگاهی خود را پنهان می‌سازد.وهر گاه درشب آگاهی به خواب می‌رود ناآگاه وجودتان بیدار می‌شود.همه آن رویاها کابوسها و پیامها از آن ضمیر ناخودآگاهبیرون می ریزداما ناآگاه زمانی خود را نشان می‌دهد که آگاه حضور ندارد.هر آنچه را آگاهانه انجام می دهی خبرش به ناآگاه نمی‌رسدو بدان که قدرت اصلی در ضمیر ناخودآگاه است زیرا نه برابر ضمی آگاه توست.بنابرین مردم می‌بافند و ضمیر ناخودآگاه رشته‌هاشان را پنبه می کند آنها طرح می دهند و ضمیر ناخودآگاه طرح را رد می‌کند .فقط دو راه وجود دارد که آدمی به وحدت و یکپارچگی وجود خود دست یابد.یکی اینکه بگذاریم تا آگاهی در ناآگاهی محو شود مثل وقتی که کسی الکل یا مواد مخدر مصرف می‌کنداما این شیوه تداوم نمی‌یابد موقتی است مجبوری پس از مدت کوتاهی از این حالت خارج شوی وهر وقت از این حالت خارجشوی باز با دو گانگی و تخاصم درونی روبرو می شوی.اثر مخدرات که رفت آگاهی افسرده‌تر از پیش باز می‌گردد.تنها راه عملی یگانه شدن و انسجام یافتن آن است که ضمیر ناآگاه را آگاه کنیم واین تمامی هنر مراقبه و سلوک باطنی است.به همین دلیل کسانی که دست اندر کار مراقبه وسلوک معنوی هستند با مواد مخدر مخالفند. سلوک به ناآگاهی کمک می‌کند تا آگاه شود و در آگاهی غرقه شود.پس تا میتوانی هر کاری راآگاهانه انجام بده.

منبع : مجله راه زندگی