دندانپزشکان ماقبل تاریخ

اگر از رفتن به مطب دندانپزشك وحشت دارید باید خوشحال باشید كه انسان عصر حجر نبوده اید.
طبق جدیدترین شواهد دیرین شناختی حدود هشت هزار سال قبل از تولید نووكایین (كه یك نوع داروی بی حسی موضعی است) و هفت هزار و سیصد سال قبل از استفاده از ویسكی برای آرام كردن درد، دندانپزشكان با استفاده از مته های تراشیده شده از سنگ سوراخ هایی را در دندان بیماران خود ایجاد می كردند. دیرین شناسان یازده دندان را در اسكلت های چهار زن، دو مرد و سه فرد دیگر كه جنسیت آنها مشخص نیست در قبرستانی باستانی در پاكستان كشف كردند كه نشان می دهد این افراد تحت این درمان دردآور قرار گرفته بودند.
• زندگی بعد از درد
تمامی این دندان ها بعد از ایجاد سوراخ ها تا حدودی سائیده شده اند كه تائیدكننده این واقعیت است كه تراش این دندان ها در زمانی انجام شده است كه بیماران هنوز زنده بودند. «روبرتو ماچیرلی» از دانشگاه Poitiers فرانسه كه سرپرستی این تحقیق را بر عهده دارد، می گوید: «بعید است كه این سوراخ ها برای مقاصد زیبایی تراشیده شده باشند زیرا تمامی دندان های تراشیده شده اولین و دومین آسیاهایی بودند كه در قسمت عقب و عمق دهان قرار داشتند.» محققین بر این تصور هستند كه ممكن است ایجاد این سوراخ ها برای آرام كردن درد صورت گرفته باشد زیرا چهار عدد از دندان ها نشانه هایی از پوسیدگی و فك حداقل یكی از افراد علائمی از عفونت گسترده را نشان می دهند. یكی از این افراد بدشانس سه عدد از دندان هایش تراشیده شده بود و یكی دیگر از آنها دندانی داشت كه دو بار تحت تراش قرار گرفته بود. به اعتقاد دانشمندان این روش باعث درد زیادی در بیمار می شده است. سوراخ های تراشیده شده از یك تا سه میلی متر قطر و حدود ۵/۰ تا ۵/۳ میلی متر عمق داشتند.
• یك دقیقه شكنجه
این محققین یك مته كه بخش حفركننده آن از جنس چخماق بود را بازسازی كرده و در ادامه دریافتند كه با استفاده از آن می توان در عرض كمتر از یك دقیقه سوراخ هایی مشابه انواعی كه در فسیل های كشف شده دیده می شود را ایجاد كرد. به گفته «ماچیرلی»: «اما حتی با استفاده از داروی بیهوشی، این كار تبدیل به یك درمان یك دقیقه ای می شد كه بسیار طولانی به نظر می رسید.» وی به پایگاه اینترنتی LiveScience گفت: «عمق و میزان تراش دندان باعث درد وحشتناكی می شد. این افراد تنها تا حدودی می توانستند درد حاصل از تراش دندان را تحمل كنند.» سر مته هایی از جنس چخماق به همراه مهره های ساخته شده از استخوان، صدف، فیروزه و مواد دیگر در محل خاكبرداری یافت شده است. محققین بر این باورند كه دندانپزشكان اولیه مهارت های خود را از كسانی یاد می گرفتند كه در ساخت مهره ها مهارت داشتند. جزئیات این یافته ها در شماره ۱۷ فروردین ۱۳۸۵ مجله Nature به چاپ رسیده است.
LiveScience.com,Apr.۲۰۰۶
كر تان
ترجمه: فرشید كریمی

منبع : روزنامه شرق