۲۲ مرداد: در شهر چه گذشت؟!

هنگام غذا خوردن در رستوران‌ها به همان‌اندازه که کیفیت و بهداشت غذا روی مشتریان تاثیر می‌گذارد، بهداشت و ظاهر آراسته کارگران رستوران هم توجه مشتریان را جلب می‌کند.
به بیان بهتر در صورتی که رستورانی غذای سالم سرو کند اما پرسنل آراسته با پوشش مناسب نداشته باشد، موجب دلزدگی مشتریان می‌ شود.
متاسفانه در برخی از رستوران‌ها کارگران نه تنها از پوشش مناسبی برخوردار نیستند، بلکه بهداشت فردی را هم رعایت نمی‌کنند و این مسئله باتوجه به ارتباط مستقیم آنها با غذا می تواند مشکل‌ساز باشد.
از سوی دیگر، در تعدادی از رستوران‌ها، کارگرانی که مسئول سرو یا کشیدن غذا هستند، دستکش به دست ندارند و با دستان بدون پوشش با مواد غذایی سر و کار دارند.
این در حالی است که مدیر رستوران می‌تواند با نظارت بر بهداشت و ظاهر کارگران علاوه بر حفظ بهداشت و کیفیت رستوران، رضایت مشتریان را هم جلب کند.
● چشمک چراغ‌ها
در حالی که مدت زیادی از آغاز طرح قطع برق در شهر‌ها می‌گذرد، موضوع ارائه سهمیه دائمی برق به چراغ‌های راهنمایی و رانندگی که پیش‌تر اعلام شده بود، همچنان در تمام شهرها اجرا نمی‌شود.
به این ترتیب در زمان قطع برق، اغلب چراغ‌های راهنمایی هم از کار می‌افتند و دست از هدایت بار ترافیکی می‌کشند. علاوه بر این، برخی از چراغ‌های راهنمایی در چهارراه‌های پرتردد با ترافیک سنگین تا مدت‌ها پس از وصل شدن برق همچنان به صورت چشمک‌زن کار می‌کنند و این مشکل، ترافیک سنگینی ایجاد می‌کند.
با توجه به این شرایط انتظار می‌رود که هرچه زودتر در مورد سهمیه برق چراغ‌های راهنمایی تصمیم‌گیری شود و در طول این مدت همکاری رانندگان با ماموران راهنمایی و رانندگی می‌تواند از به وجود آمدن ترافیک‌های سنگین جلوگیری کند.
● بازمانده‌‌های خطرناک
برخی تاسیسات شهری همچون تابلو‌‌های برق و باجه‌های تلفن نبودشان یک نوع دردسر است و رفتنشان یک دردسر دیگر.
با از کارافتادگی و معیوب شدن یکی از آنها، ماموران سازمان نصب کننده برای بردن آن می‌آیند اما آمدن نوع جدید، ممکن است تا سال آینده به طول انجامد.
در این میان بازمانده‌های خطرناک این تاسیسات مفید بیکار ننشسته و چند روز یکبار یکی دو تا از رهگذران را به اصطلاح کله پا می‌کنند.
پیچ‌ها و پایه‌های این باجه‌ها و تابلو‌های غایب از خیابان به قدری کوتاه و خارج از دید است که کمتر کسی موفق به دیدن آن می‌شود و باقی قضایا هم که برای تک تک ما روشن است؛ زیرا دست کم یکبار میهمان جفت‌پا خوردن از این پیچ‌ها و پایه‌ها بوده‌ایم.
خلاصه اگر ادارات مختلف‌فکر سلامت رهگذران بزرگسال نیستند، دست‌کم فکری به حال زانو‌های خط خطی کودکانی بکنند که بدون این پیچ‌ها نیز به اندازه کافی زمین می‌خورند.
برای هر پدر و مادری زخم برداشتن کودکشان چند روزی روز و روزگار را برایشان تلخ می‌کند؛ چه رسد به اینکه کودک دلبندشان باید بعد از آن طعم سرنگ واکسن کزاز را نیز بچشد.
● فیلتر آلودگی صدا
از وقتی این دیوارهای ضد ‌صدا اطراف برخی پل‌ها را احاطه کرده‌اند ساکنان این مناطق نفسی به راحتی می‌کشند.
به طور حتم مزیت‌های این فیلتر‌های آلودگی صدا تا به حال روشن شده است؛ بنابراین برای آنهایی که از این خدمات بی‌بهره‌ مانده‌اند این سئوال پیش می‌آید که چرا این خدمات هنوز به سایر نقاط شهر تعمیم نیافته است.
به طور حتم تا آن زمان تمام شهروندان مناطق فاقد دیوارهای خاکستری رنگ، محکوم به شنیدن صدای خودرو‌های عبوری هستند. البته تا وقتی این دیوار‌ها از راه برسند، می‌شود فکری هم به حال اگزوز‌های پر سر و صدای خودرو‌ها و به ویژه موتورسیکلت‌ها کرد.
برخی موتور‌سوارها به صدای نتراشیده و نخراشیده اگزوز موتور راضی نبوده و با نصب وسایلی روی آن صدای ناهنجاری از آن تولید می‌کنند. با وجود این، معلوم نیست چرا ماموران راهنمایی و رانندگی گاهی اوقات از سر تقصیرات آنها می‌گذرند!

منبع : همشهری آنلاین