pcm کابوس کاربران اینترنت پرسرعت

امروزه ارتباطات به عنوان یکی از فاکتورهای اصلی در توسعه یافتگی کشورها محسوب می شود و در همین زمینه رشد ضریب نفوذ تلفن (چه ثابت و چه همراه) از یک سو و ضریب نفوذ استفاده از اینترنت در کشور از سویی دیگر نقش بسزایی در رتبه کشور در زمینه استفاده ازفناوری های نوین دارد. شواهد موجود در سازمان نظام صنفی رایانه ای و انجمن شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی، گواه بر شکایت های بسیاری از سوی کاربران اینترنت در زمینه عدم ارائه امکانات لازم توسط شرکت های مخابراتی مناطق در شهر تهران است. بر همین اساس وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات توسعه شبکه مخابراتی کشور در بخش تلفن ثابت و همراه را از سال های پیش در دستور کار خود قرار داده است. یکی از فعالیت های انجام شده در این بخش که بارها مدیران وزارت ارتباطات با ارائه آمار و ارقام از آن دفاع کردند افزایش ضریب نفوذ تلفن ثابت و تعداد دایری خطوط دراین بخش بود.
بر اساس آخرین آمار اعلام شده از سوی شرکت مخابرات ایران که در اوایل مرداد ماه سال جاری منتشر شده است، در حال حاضر۲۲ میلیون و ۹۹۰ هزار و ۵۵۸ خط تلفن ثابت در کشور مشغول به کار است که از این میان، تهران با دارا بودن ۵ میلیون و ۸۰۲ هزار و ۶۷۵ خط تلفن بیشترین تعداد متقاضیان را در کل کشور به خود اختصاص داده است. جدا از این مساله که شرکت های مخابراتی استانی توانستند ضریب نفوذ تلفن را در کشور افزایش دهند، اما استفاده از برخی از سیستم ها که بنا به گفته مدیران مخابراتی روش های مرسوم جهانی نیز هستند باعث شده تا این روزها بسیاری از کاربران اینترنت در کشور و به خصوص در شهر تهران علاوه بر آنکه نمی توانند از اینترنت پر سرعت (ADSL) استفاده کنند در استفاده از اینترنت به شیوه دایل آپ هم با مشکل روبه رو هستند.مخابرات در سال های اخیر به خصوص در مناطق مرکزی شهر به جای توسعه شبکه کابلی از شیوه خاصی به نام (Pulse Code Modulation) یا PCM جهت افزایش ظرفیت خطوط استفاده نموده است که در این شیوه ظرفیت هر کابل به چندین خط تلفن ثابت اختصاص داده می شود.
اگرچه این شیوه توان پاسخگویی به نیاز گفت وگوی تلفنی و انتقال صدا را برای مشترکان فراهم می کند، اما به دلیل تقسیم ظرفیت یک کابل امکان استفاده و اشتراک اینترنت ADSL برای مشترکانی که خطوط تلفن آنها با این شیوه فراهم شده است، وجود نخواهد شد.همچنین این خطوط در اتصال Dailup به شبکه های اینترنت نیز مشکلاتی را برای مشترکان ایجاد می کنند و عموما سرعت اتصال مشترکان این گونه خطوط پایین تر از ۳۳.۶ کیلو بیت است. این درحالی است که بسیاری از مشترکان از نوع خط خود بی خبر هستند و هزینه اشتراک و آبونمان خط تلفن آنها نیز با مشترکانی که کابل مستقیم دارند، یکسان است.علیرضا نیکسار، عضو انجمن شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنتی در این باره می گوید: خود من در منزل بیشتر از ۳۲ کیلو بیت نمی توانم به اینترنت وصل شوم و دلیل آن هم این است که خط تلفن من PCM است. او می گوید: پیش از این به راحتی می توانستم از اینترنت استفاده کنم اما یکباره سرعت اتصال به شبکه از طریق خط تلفن کاهش پیدا کرد که بعد از پیگیری هایی که داشتم مخابرات منطقه به من گفت چون همسایه شما به خط جدید نیاز داشت و ما هم نمی توانستیم از طریق معمولی به او خط دهیم از خط شما استفاده کردیم و به وسیله سیستم PCM به او خط تلفن دادیم.به گفته نیکسار، این سیستم از مشکلاتی است که باعث کاهش سرعت اینترنت می شود. البته این مشکل عمومی نیست و فقط به مناطقی مربوط است که تراکم مشتری بالا باشد که این هم بر می گردد، به شعار به روزرسانی شرکت مخابرات ایران که متقاضیان بسیاری را بدون اینترنت کرده است!
● PCM چیست؟
در صورتی که کابل های مخابراتی برای ارائه خطوط تلفن پرشده باشد و امکان حفاری کردن برای کار گذاشتن کابل های مسی در زمین نباشد و یا نیاز به زمان طولانی داشته باشد، مراکز مخابراتی می توانند خدمات تلفن ثابت خود را از طریق PCM به متقاضیان ارائه دهند. اصل داستان PCM که به نام Pairgain Technology است، روشی است که در آن بهره کابل مسی زیاد می شود. به طوری که مثلا می توان با یک کابل مسی، ۴ تا ۸ خط تلفن را سرویس داد. مطمئناً با فراگیر شدن اینترنت و تغییر ذائقه کاربران برای استفاده همزمان از شبکه Data Voice، آنها تمایل خواهند داشت که از دو خط تلفن استفاده کنند و این خود باعث حجیم شدن شبکه خواهد شد.س بینش فنی این قضیه از اینجا شروع شد که دو خط آنالوگ را روی یک سیم ارسال کنند و هر مشترک را به جای این که با ۶۴kbps کدینگ کنند با ۳۲kbps انجام دهند. یعنی با همان کدینگ توانستند ۴ مشترک را روی یک زوج سیم توسعه دهند. اولین پایه گذار کدینگ کردن پالس ها به این روش، کمپانی لوسنت بود که این کار را در سال ۱۹۸۰ انجام داد. به این کار - یعنی افزایش بهره وری خط به منظور افزایش تعداد مشترکان در شبکه بدون توسعه شبکه- Pairgain Technology گفته می شود. تکنولوژی Pairgain اشتباها در ایران با عنوان PCM شناخته شده است.
PCM که مخفف کلمه Pulse Code Modulation (مدولاسیون پالس های کدشده) است، هیچگونه نقطه اشتراکی با سیستم هایی که در ایران نصب می شود را ندارد. یکی از مشکلاتی که در سیستم pairgain وجود دارد این است که یکبار اطلاعات، دقیقاً در درگاه خروجی خانه مشترک از آنالوگ به دیجیتال تبدیل و روی سیم منتقل می شود. در مرکز نیز از دیجیتال به آنالوگ تبدیل و به سوئیچ منتقل می شود. در داخل سوئیچ همه آنالوگ ها به دیجیتال تبدیل می شود. در این فرایند یک دور کامل از دیجیتال به دیجیتال و دوباره به آنالوگ و دیجیتال خواهیم داشت که این دور باعث ایجاد نویز در صدا می شود که به طور طبیعی نمی توان آن را معادل یک خط سیم مسی فرض نمود حتی در صورت نصب بهترین نوع از انواع pairgainها، بازهم می توان مانند یک سیم مسی از آن دیتا دریافت کرد.

منبع : دنیای کامپوتر و اینترنت