سبد

یکی از مهمترین صنایع دستی عهد باستان بود. هنوز تا به امروز، برای مردمان سبدبافی همچون روزگاران نخستین اهمیت دارد و مانند گذشته در زندگی روزانه از آن سود می‌جویند. از نخستین روزگاران، سبدبافان معمولاً مواد طبیعی که نیاز اندک در عمل‌آوری آن دارد. در سبدسازی به‌کار می‌برند، نی و خیزران در ژاپن عمومیت دارد. در آفریقا از برگ‌های نخل و بافت‌های نارگیل در سبدبافی سود می‌جویند. سرخپوستان آمریکائی از علف و از پوست درخت غان و از سوزنی برگان از چوب و از بید و جگن و نی و ریشه گیاهان در سبد بافی استفاده می‌کنند. سرخ‌پوستان در طول کرانه‌های اقیانوس آرام نوعی سبد مخصوص می‌بافند که در آن آب می‌ریزند. آنان سنگ‌ها را داغ می‌کنند و آب را در سبد می‌ریزند تا خوراک خود را در آن بجوشانند. برخی سرخپوستان کالاهای سبدی می‌بافند. بسیاری از قبایل سرخ‌پوستان تپه‌ای برای ساختمان گوری می‌ساختند. برای آن با سبد خاک و گل حمل می‌کردند.
سبد در زندگی امروزی ما اهمیت روزافزون و فراوانی دارد. تقریباً هر خانه‌ای چندین گونه سبد جالباسی، سبد نان، سبد سبزی، سبد آبکش و برنج و... وجود دارد.

منبع : مطالب ارسال شده