مثل پرنده

من پرنده ی شبانه بوده ام
در میان خلسه ی صدای تو
غربت نگاه این همیشگی
تازه می شد از دم هوای تو
□□□
در میان وحشت تمام راه
یک دل شکست خورده زیر پاست
سردی نگاه بی جوانه ات
از نگاه پرحرارتم نکاست
□□□
آه! اینک آن پرنده مرده است
مثل لحظه های زرد فاصله
مثل آن دل شکسته غریب
دارد او زدست این زمان گله
□□□
رفته ای و قصه ی نبودنت
بی گمان شکسته قلب خوار من
این صدای رفتن قطار تو
سنگ می زند به حال زار من

یاسمن رضائیان.۱۶ساله.تهران
عضو تیم ادبی و هنری مدرسه

منبع : روزنامه کیهان