خیال پرداز کوچولو

کودکان در سنین قبل از دبستان علاقه بسیار زیادی به بازی‌ها و موضوعات تخیلی دارند. زندگی یک کودک در سن قبل از مدرسه، از محدودیت‌های بسیار تشکیل شده، او بر اساس نظر والدین خود زندگی می‌کند.
در واقع کودک به بازی‌های خیالی علاقه دارد، زیرا می‌تواند آن‌طور که می‌خواهد باشد و زندگی کند؛ خارج از قید و بندها و محدودیت‌هایی که والدین برای او تعیین کرده‌اند. هیچ کودک سه ساله‌ای اجازه ندارد که به تنهایی از خانه خارج شود، به‌تنهایی غذای دلخواه خود را بخورد و حتی لباسی را که دوست دارد بخرد. در این سن، کودک کاملاً به والدین خود وابسته است، البته می‌تواند اظهارنظر کند اما تصمیم‌گیری اصلی و قطعی با والدین است. کودکان هنگامی که با مکان‌های تازه یا تجربه‌های جدید رو به رو می‌شوند از شیوه‌ای متفاوت استفاده می‌کنند، آنها قوه تخیل خود را به کار می‌برند. زمانی که به یک کودک ۴ ساله اجازه می‌دهیم تا به تنهایی به مدرسه برود و برگردد او احساس می‌کند که یک فرمانده است و سوار بر اسب از یک قلعه به قلعه دیگر در حرکت است. زندگی یک کودک ۴ ساله خیلی معمولی و خسته‌کننده به‌نظر می‌رسد اما اگر تصور کند که یک مأمور آتش‌نشانی است، حس می‌کند مثل یک قهرمان زندگی می‌کند.
خیال‌پردازی در دوره کودکی اهمیت زیادی دارد. زیرا یک کودک علاوه بر اینکه می‌تواند زندگی خود را تغییر دهد و شرایط تازه‌ای را برای خود خلق کند، از شرایط تازه‌ای که ایجاد کرده می‌تواند دانستنی‌های جدیدی نیز بیاموزد. به‌طور مثال وقتی که یک کودک چهار ساله کلاه آشپزی بر سرش می‌گذارد، پیشبند آشپزی می‌بندد و تصور می‌کند که آشپزاست، احساس استقلال و مسوولیت‌پذیری سبب می‌شود که به اطراف خود توجه بیشتری داشته باشد، همراه با پدر و مادر خود آشپزی کند. موادی را که استفاده می‌کند به خاطر می‌سپارد و از اینکه هر بار بر دانسته‌های خود می‌افزاید، خوشحال است. بزرگسالان از دنیای پیرامون خود اطلاعات زیادی به دست می‌آورند و برای فراگیری بیشتر، تجربیات خود را نیز مورد استفاده قرار می‌دهند؛ اما کودکان از استعدادی برخوردارند که لازم است توسط والدین پرورش یابد. آنها با به‌کارگیری قوه تخیل خود نه تنها دانستنی‌های تازه‌ای از دنیای اطراف خود به دست می‌آورند بلکه می‌توانند آن طور که دوست دارند باشند و زندگی کنند.

منبع : روزنامه تهران امروز